بررسي مقايسه اي اثر تكنيك هاي فيزيوتراپي ضد احتقاني به تنهايي و در تركيب با فشار متناوب پمپ پنوماتيك بر روي دامنه حركتي مفصل شانه، شدت سنگيني و محيط اندام بيماران مبتلا به لنف ادم ثانويه اندام فوقاني ناشي از درمان هاي سرطان پستان

Comparive Effect of Complex Decongestive Physical Therapy Alone and Along with Intermittent Pneumatic Compression Pump on Shoulder Range of Motion, Heaviness, and Upper Extremity Circumfference in Patients with Secondary Upper Extremity Lymphedema Post Breast Cancer Tretments

مقدمه و اهداف سرطان پستان يكي از شايعترين سرطان­ ها در ميان زنان مي ­باشد و يكي از عوارض درمان سرطان پستان، لنف ادم اندام فوقاني همان سمت است. لنف ادم بيماري مزمن سيستم لنفاوي بوده كه منجر به تورم اندام سمت درگير شده و در صورتي كه درمان نشده رها گردد، منجر به محدوديت دامنه حركتي مفصل شانه، اختلال عملكرد، احساس سنگيني اندام فوقاني مي­ گردد. هدف مطالعه حاضر بررسي مقايسه ­اي اثر تكنيك ­هاي فيزيوتراپي ضد احتقاني و روش تركيبي فشار متناوب پمپ پنوماتيك و تكنيك­ هاي فيزيوتراپي ضد احتقاني بر روي محيط اندام بيماران مبتلا به لنف ادم ثانويه اندام فوقاني، شدت سنگيني اندام و دامنه حركتي مفصل شانه مي ­باشد. مواد و روش ها 20 نفر بيمار زن مبتلا به لنف ادم ثانويه اندام فوقاني بعد از درمان­هاي سرطان پستان با معرفي متخصصين جراح عمومي و سرطان بر اساس معيارهاي ورود و خروج در مطالعه حاضر شركت نمودند و پس از ارزيابي­ هاي اوليه بيماران به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. بيماران گروه اول فقط تحت درمان با تكنيك­ هاي فيزيوتراپي ضد احتقاني قرار گرفتند و بيماران گروه دوم علاوه بر تكنيك­ هاي فيزيوتراپي ضد احتقاني تحت درمان با پمپ پنوماتيك قرار گرفتند. اين تكنيك­ ها شامل تخليه دستي لنف، بانداژ، تمرين درماني و مراقبت­ هاي پوستي و ناخني و فشار متناوب پمپ پنوماتيك بود. بيماران 5 روز در هفته و براي مدت 2 هفته تحت درمان قرار گرفتند. محيط اندام درگير، شدت سنگيني اندام و دامنه حركتي مفصل شانه قبل و بعد از درمان ارزيابي شد. شدت سنگيني اندام با معيار عددي-بصري ارزيابي گرديد. يافته ها تفاوت معناداري در مشخصات دموگرافيك بيماران بين دو گروه ديده نشد. به دنبال 2 هفته درمان ميانگين محيط اندام درگير در تمام نقاط ارزيابي شده پس از درمان كاهش معناداري از لحاظ آماري در مقايسه با قبل از درمان در هر دو گروه نشان داد و ميانگين شدت سنگيني اندام پس از درمان در مقايسه با قبل از درمان در هر دو گروه از لحاظ آماري كاهش معناداري را نشان داد. ميانگين دامنه حركتي ابداكشن و فلكشن مفصل شانه نيز پس از درمان در مقايسه با قبل از درمان در هر دو گروه از لحاظ آماري افزايش معناداري را نشان داد. تفاوت معناداري در ميانگين محيط اندام درگير و دامنه حركتي مفصل شانه پس از درمان بين دو گروه ديده نشد. تفاوت معناداري در ميانگين شدت سنگيني اندام پس از درمان بين دو گروه ديده شد (pvalue=000/0). نتيجه گيري نتايج مطالعه حاضر به سودمندي روش­هاي تركيبي فيزيوتراپي ضد احتقاني و فشار متناوب پمپ پنوماتيك به عنوان ابزاري جهت بهبود محيط اندام درگير، شدت سنگيني و دامنه حركتي مفصل شانه اندام مبتلا به لنف ادم تاكيد دارد.

Background and Aim: Breast cancer is the most common cancer type among women and one of its complications is ipsilateral upper extremity lymphedema. Lymphedma is a chronic condition of lymphatic system that leads to swelling of the involved extremity and, if left untreated, leads to limitation in shoulder range of motion, dysfunction, and feeling of heaviness in the upper limb. The aim of the present study was to compare the effect of complex decongestive physical therapy with combination of intermittent pneumatic compression pump and complex decongestive physical therapy on shoulder range of motion, heaviness and upper extremity circumfference in patients with secondary upper extremity lymphedema post. Materials and Methods: A total of 20 female participants with scondary upper extremity lymphedema were selected after breast cancer treatments, reffered by general and cancer surgeons, according to inclusion and exclusion criteria. After the initial assessment, participants were randomly divided into two groups. Participants in the first group were only treated with complex decongestive physical therapy techniques and patients in the second group, in addition to complex decongestive physical therapy techniques, were trated with intremittent compression pump. These techniques include manual lymphatic drainage, bandaging, therapeutic exercise, and skin care and intremittent compression pump. Patients were treated for 2 weeks, 5 days per week. Involved extremity circumference, intensity of limb heaviness, and shouldre range of motion were measured prior to and after the treatment. Also, limb heaviness was evaluated using Visual Analog Scale. Results: No significant difference was found in the demographic characteristics between the two groups. Following two weeks of treatment, the mean of affected limb circumference in total areas showed statistically significant decrease after treatment compared to that priro to the treatment and heaviness intensity showed statistically significant decrease after treatment compared to that before the treatment. The means of shoulder abduction and flexion showed statistically significant increase after treatment compared to those before treatment in both groups. In addition, there was no significant difference in the means of affected limb circumference and shoulder range of motion between the two groups. However, a statistically significant difference was found in the mean of heaviness intensity between the two groups. Conclusion: The results of the current study showed, the combination of complex decongestive physical therpy and intremittent compression pump are useful as a means of improving affected limb circumference, intensity of heaviness, and shoulder range of motion.