نقش تعديل كنندگي خود تمايزيافتگي در رابطه بين تنيدگي ادراك شده با سازگاري زناشويي در پرستاران متاهل

The Moderating Effect of Self- Differentiation in the Relationship between Perceived Stress and Marital Adjustment in Married Nurses

مقدمه: رابطه بين تنيدگي ادراك شده و سازگاري زناشويي تا حدودي از حمايت نظري و تجربي كافي برخوردار است، اما درباره مكانيسم هاي تعديل كننده اين رابطه مطالعات اندكي وجود دارد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش تعديل كنندگي خود تمايزيافتگي در رابطه بين تنيدگي ادراك شده با سازگاري زناشويي در پرستاران متاهل بود.روش كار: پژوهش حاضر توصيفي و نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش پرستاران متاهل شاغل در بيمارستان هاي دولتي شهر تهران در سال 1397 بود كه از بين آنها تعداد 150 نفر با استفاده از روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل؛ پرسشنامه خودتمايزيافتگي (dsi)، مقياس سازگاري زناشويي (das) و مقياس تنيدگي ادراك شده (pss) بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون سلسله مراتبي تعديلي تحليل شدند.يافته ها: نتايج نشان داد بين تنيدگي ادارك شده و سازگاري زناشويي رابطه منفي معني داري (p<0.001 ، 0.69 = β) و بين خودتمايز يافتگي با سازگاري زناشويي رابطه مثبت معني داري (p<0.001 ، 0.26 =β) وجود دارد همچنين، يافته هاي تحليل رگرسيون سلسله مراتبي تعديلي، نقش تعديل گر خودتمايزيافتگي در رابطه بين تنيدگي ادارك شده و سازگاري زناشويي را مورد تاييد قرار داد ( ، p<0.001.18 = β).نتيجه گيري: مطالعه حاضر بر نقش تعديل كننده خودتمايزيافتگي به عنوان يك مكانيسم مهم در رابطه بين تنيدگي ادراك شده با سازگاري زناشويي تاكيد دارد. بنابراين، گسترش و توسعه خودتمايزيافتگي در پرستارن متاهل مي تواند روش خوبي براي حمايت از آنها در مواجهه با ناملايمات زندگي زناشويي باشد.

The association between perceived stress and marital adjustment has received both theoretical and empirical support. However, less is known about the moderating mechanisms in this relationship. The aim of the present study was to explore the moderating effect self- differentiation in the relationship between perceived stress and marital adjustment in married nurses. Methods In this descriptive – correlational study, from female married nurses’ population working in hospitals of Tehran, 150 people were selected via purposeful sampling method and were tested by Perceived Stress Scale (PSS), Dyadic Adjustment Scale (DAS) and Differentiation of Self Inventory (DSI). Then, collected data were analyzed using Pearson correlation and hierarchical linear modeling. Results Results showed that there is a negative significant relationship between perceived stress and marital adjustment (β= -0.69, P<0.001) and there is a positive significant relationship between self-differentiation and marital adjustment (β= 0.26, P<0.001). Also, result of hierarchical linear modeling confirmed the moderating role of self-differentiation in the relationship between perceived stress and marital adjustment (β= -0.18, P<0.001). Conclusions The present study highlights the moderating role of self-differentiation as an underlying mechanism perceived stress and marital adjustment. Therefore; developing self-differentiation in married Nurses could be a good way to protect them in the face of adversity in marital life.