پيش‌بيني بهزيستي ذهني دانشجويان پرستاري بر اساس ذهن‌آگاهي و شفقت‌ورزي به خود

Prediction of Nursing Students’ Subjective Well-being based on Mindfulness and Self-compassion

مقدمه: بهزيستي ذهني يكي از سازه‌هاي مهم بهداشت روان است كه شناسايي عوامل تأثيرگذار در آن از اهميت شاياني برخوردار است. هدف پژوهش حاضر پيش­بيني بهزيستي ذهني دانشجويان پرستاري بر اساس ذهن آگاهي و شفقت‌ورزي به خود است. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي همبستگي، 250 دانشجوي پرستاري از دانشگاه آزاد اسلامي واحد مهاباد در سال تحصيلي 1394با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد. جهت گردآوري داده­ها سه مقياس روا و پايا شامل بهزيستي ذهني(مولوي) و ذهن آگاهي بائر(Baer) و شفقت‌ورزي به خود نف (Neef) مورد استفاده قرار گرفت . تحليل داده­ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون انجام شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه بين ذهن­آگاهي و شفقت‌ورزي به خود با بهزيستي ذهني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن است كه متغيرهاي ذهن­آگاهي و شفقت‌ورزي به خود نقش معناداري در تبيين واريانس بهزيستي ذهني دارند و در مجموع 31 درصد واريانس بهزيستي ذهني را پيش‌بيني مي‌كند. ضرايب استاندارد بين ذهن آگاهي و بهزيستي ذهني (001/0, p< 182/0=β) و ذهن آگاهي و شفقت‌ورزي به خود (001/0, p<145/0=β) به دست آمد. اين يافته‌ها نشان‌دهنده اين موضوع است كه ذهن آگاهي نقش بيش‌تري در پيش‌بيني بهزيستي ذهني دانشجويان پرستاري دارد. نتيجه‌گيري: با افزايش ذهن­آگاهي و شفقت‌ورزي به خود در دانشجويان مي­توان ميزان بهزيستي ذهني ايشان را افزايش داد و مي‌توان از اين متغيرها براي ارتقاي رضايت از زندگي دانشجويان پرستاري بهره برد.

Introduction: Subjective well-being is one of the important constructs of mental health and identifying the factors affecting it is of paramount importance. Hence, the purpose of this study was to predict the subjective well-being of nursing students based on mindfulness and self-compassion. Methods: In this descriptive-correlational study, 250 nursing students of Mahabad Islamic Azad University were selected through convenience sampling in 2015. Data collection tools included three valid and reliable scales: Molavi’s subjective well-being, Baer’s mindfulness, and Neef’s self-compassion. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and regression analysis. Results: Findings showed that there was a significant positive correlation between mindfulness, self-compassion and subjective well-being. Regression analysis indicated that the variables of mindfulness and self-compassion play a significant role in explaining the subjective well-being variance, totally predicting 31% of it. Beta coefficients obtained were (β=0.182 and p<0.0001) and (β=0.145 and p<0.0001) for mindfulness and self-compassion respectively. These findings suggest that mindfulness has a greater role in predicting nursing students’ subjective well-being.