رضايت دانشجويان و استادان دندانپزشكي از دستاوردهاي آموزشي فيلد كارورزي دندانپزشكي با استفاده از يونيت‌هاي سيار در مكان مذهبي

Satisfaction of Dental Students and Faculty Members with the Educational Outputs of Community-Based Dental Education Using Mobile Units in Religious Site

مقدمه: ارتقاي سلامت افراد جامعه با استفاده از امكانات مكان‌هاي مذهبي به عنوان راهكاري جهت حوزه‌هاي مختلف طب در جهان مطرح شده است. در حوزه دندانپزشكي در ايران كمتر چنين برنامه‌هايي طرح‌ريزي شده‌ است. مطالعه حاضر برآن است تا ضمن معرفي يك روش نوين ارائه خدمات دندانپزشكي با استفاده از يونيت‌هاي سيار در مكاني مذهبي رضايت دانشجويان و اساتيد را از دستاوردهاي آموزشي آن بررسي كند. روش‌ها: دراين مطالعه توصيفي، ابتدا يونيت‌هاي سيار دندانپزشكي در سال اجتماعات مكان مذهبي (زينبيه اصفهان) جهت ارائه خدمت به مردم محروم منطقه استقرار يافت. كليه دانشجويان سال آخر دندانپزشكي (75 نفر) به صورت سرشماري انتخاب و در طي دوهفته ضمن معاينه و ارائه طرح درمان جامع با توجه به اولويت بيمار، بخشي از خدمات درماني مورد نياز را نيز ارائه دادند. مراجعين اقشار محروم منطقه بودند. بعد از يك نيمسال اجرا، برنامه از طريق سنجش رضايت 30 نفر از دانشجويان شركت‌كننده و 5 نفر اساتيد همراه (انتخاب به صورت تصادفي) با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته 10 آيتمي پس از تأييد پايايي و روايي صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي تجزيه و تحليل شد. نتايج: نمره ميانگين كل 5/0±1/3 بود. 60% دانشجويان تأثير برنامه در افزايش توانمندي‌هايشان را زياد يا خيلي زياد در درمان‌هاي باليني ترميمي و پيشگيرانه وبرقراري ارتباط مؤثر با بيماران گزارش كردند. كم‌ترين رضايت در افزايش توانمندي آنها براي انجام خدمات درمان ريشه گزارش شد. نتيجه‌گيري: رضايت دانشجويان از طرح در زمينه افزايش توانمندي‌هاي ارائه خدمتشان در زمينه برقراري ارتباط با بيماران، خدمات پيشگيرانه و برخي درمان‌هاي دندانپزشكي بالا بود.

Introduction: Promoting public health through the facilities of religious sites has become a popular solution for different fields of medicine around the world. However, these programs have been less developed in Iran’s dentistry. The purpose of this study was to introduce a novel method of providing dental care using portable units in a religious site and to evaluate the satisfaction of students and faculty members with the educational outputs of the program. Methods: In This descriptive study, mobile dental units were first moved to the auditorium of a religious site (Zeinabieh) to provide dental care to the deprived patients of that area. All the senior dental students (N=75) were selected through census method. While examining the patients and providing the comprehensive treatment plan according to patient priority, they provided some necessary dental care during two weeks. After one semester, the program was evaluated through measuring the satisfaction of 30 students and five supervisor professors (selected randomly) by using a researcher-made 10-item questionnaire whose validity and reliability were confirmed. Data were analyzed using descriptive statistics. Results: The total mean score was 3.1±0.5. Sixty percent of the students believed that the effects of the program were high or very high on increasing their ability in restorative and preventive clinical treatments and efficient communication with patients. The lowest satisfaction level was related to improved skills in root canal treatment. Conclusion: Students’ satisfaction with the program was high in improving ability to provide preventive and dental care services and in communicating with patients.