اثر هشت هفته تمرين پيلاتس بر برخي عوامل آمادگي جسماني و تركيب بدن زنان غير ورزشكار داراي اضافه وزن

مقدمه و اهداف پيلاتس روش تمريني جديدي است كه به نظر مي­رسد در كاهش وزن، بهبود شاخص­هاي تركيب بدن و همچنين بهبود عملكرد بدن مؤثر باشد. هدف از تحقيق حاضر، تعيين اثر تمرين پيلاتس بر برخي عوامل آمادگي جسماني 20 نفر از زنان غير ورزشكار داراي اضافه وزن با محدوده ميانگين سني(85/4±65/46 سال)و شاخص توده­ي بدني (65/2±28/29 كيلوگرم بر متر مربع)مي­باشد. مواد و روش ها داوطلبان شركت كننده در مطالعه حاضر به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند: 10 نفر گروه تجربي و 10 نفر گروه كنترل. قبل از شروع تمرين با همه افراد انتخاب شده براي شركت در مطالعه، مشاوره تغذيه انجام شد و رژيم غذايي براي يكسان سازي برنامه تغذيه اي جهت حفظ وزن داده شد. گروه تجربي در برنامه ي تمريني پيلاتس به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه يك ساعت شركت كردند. گروه كنترل تمرين خاصي انجام نداده و فقط تغييرات رژيم غذايي را اعمال كرده و در پيش آزمون و پس آزمون شركت كردند. قبل و بعد از برنامه تمريني، انعطاف پذيري عضلات شكم، استقامت عضلات تثبيت كننده جانبي، وزن، قد، درصد چربي بدن، بافت بدون چربي بدن، نسبت دور كمر به دور باسن و شاخص توده ي بدن اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و روش تحليل كوواريانس استفاده شد. سطح معناداري داده ها 05/ =α در نظر گرفته شد. يافته ها وزن، درصد چربي بدن، شاخص توده ي بدن و نسبت دور كمر به دور باسن در گروه تمريني به طور معناداري كاهش يافته بود (05/0> p). همچنين بافت بدون چربي بدن، انعطاف پذيري عضلات شكم واستقامت عضلات تثبيت كننده جانبي در گروه تجربي افزايش معناداري را نسبت به گروه شاهد نشان داد(05/0> p). نتيجه گيري با توجه به نتايج به دست آمده، به نظر مي رسد هشت هفته تمرين پيلاتس (سه جلسه ي يك ساعته در هفته) مي تواند باعث بهبود تركيب بدن،انعطاف پذيري واستقامت عضلاني گردد.