عنوان مقاله :
تاثير ميزان سختي كفي كفش و ارتفاع مختلف فرود بر كينماتيك مفصل زانو هنگام فرود تك پا در مردان
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Variation in Stiffness of Shoe Insole and Different Height Landing on Kinematics of Knee Joint in Single-Leg Landing in Men
پديد آورندگان :
عباسي خبوشان، علي دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، كرمان، ايران , محمدي پور، فريبرز دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، كرمان، ايران , اميري خراساني، محمدتقي دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي، كرمان، ايران
كليدواژه :
كينماتيك , والگوس زانو , كفي كفش , ارتفاع هاي متفاوت فرود , فرود تك پا
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف
مهارتهاي ورزشي شامل فرود آمدن از فعاليت هاي پرخطر ورزشي به شمار مي رود. فرود تك پا حركتي رايج در بسياري از رشته هاي ورزشي است و از عوامل اصلي آسيب هاي غيربرخوردي ACL شناخته شده است كه افزايش حركت در صفحه فرونتال مي تواند همچنين موجب تشديد آن شود. هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي اثر درجات متفاوت سختي كفي (نرم، نيمه سخت، سخت) بر كينماتيك مفصل زانو (والگوس زانو و فلكشن زانو) هنگام فرود تك پا از ارتفاع هاي متفاوت 20 و 40 و 60 سانتي متري بود.
مواد و روش ها
20 آزمودني مرد (ميانگين جرم: 1/03±75/30 كيلوگرم، قد: 4/19±180/1 سانتي متر، سن: 4/29±25/30 سال) انتخاب شدند. از آزمودنيها خواسته شد كه با كفي متفاوت از نظر درجات سختي قرار داده شده در كفش، عمل فرود تك پا را از ارتفاع هاي 20 و 40 و 60 سانتي متري برابر سيستم سه بعدي آناليز حركت انجام دهند، و پس از پردازش داده ها با نرم افزار كورتكس، پارامترهاي حداكثر فلكشن زانو و والگوس زانو محاسبه شد. تحليل آماري داده ها با استفاده از آزمون اندازه گيري هاي مكرر در سطح معناداري كمتر از 0/05 انجام گرفت.
يافته ها
در فرود از ارتفاع 20 سانتي متري كفي نرم بيشترين مقدار فلكشن زانو و كمترين مقدار والگوس زانو، ارتفاع 40 سانتيمتري كفي نيمهسخت بيشترين مقدار فلكشن زانو و كمترين مقدار والگوس و در ارتفاع 60 سانتيمتري كفي سخت بيشترين مقدار فلكشن زانو و كمترين مقدار والگوس زانو را از خود نمايش داد.
نتيجه گيري
به طور كلي نتايج نشان داد كه درجات متفاوت سختي كفي بر كينماتيك مفصل زانو اثرگذار است، فلكشن بيشتر زانو به همراه والگوس كمتر در اين كفي ها مي تواند باعث كاهش آسيب به ليگامنت صليبي قدامي شود.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Sport skills include landing from high-risk activities. Single-leg landing is a common movement in many sports and is known a major cause of non-contact Anterior Cruciate Ligament (ACL) injuries, and increase in knee external motion in the frontal plane can also aggravate it. The present study was carried out to analyze the effects of different degrees of insole hardness (soft, medium-hard, hard) on joint kinematics of knee in single-leg landing from different heights including 20, 40, and 60 centimeters.
Materials and Methods: A total of 20 male individuals (mass mean: 75.30± 1.03 kg; height: 180.1± 4.19 cm; age: 25.30± 4.29) were selected. Participants were asked to do single-leg landing from different heights (20, 40, and 60 cm) on different kinds of insole in terms of hardness placed inside the shoes in front of a three-dimensional motion analysis system. After data processing using cortex software, maximum parameters of knee flexion and knee valgus were measured. Statistical analyses of data were done using repeated measures test considering a significant level lower than 0.05.
Results: In landing from 20 cm height, soft insole showed the maximum level of knee flexion and minimum level of knee valgus. In landing from 40 cm height, semi-hard insole showed the maximum level of knee flexion and minimum level of knee valgus. Finally, in landing from 60 cm height, hard insole showed the maximum level of knee flexion and minimum level of knee valgus.
Conclusion: The results showed that different degrees of insole hardness influence the knee joints kinematics. More knee flexion and less knee valgus brought about by these insoles can reduce ACL injuries.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي