تاثير CPAP Therapy بر گفتار بيمار با شكاف كام ترميم شده: يك مطالعه تك آزمودني

Effect of CPAP Therapy on the Speech Characteristics of Repaired Cleft Palate Patients: A Single-Subject Study

مقدمه و اهداف بدعملكردي دريچه كامي-حلقي معمولاً در بيماران با شكاف كام ترميم­ شده گزارش مي‌شود. به منظور درمان بدعملكردي كامي-حلقي در بيماران با گپ كوچك، درمان­هاي رفتار درماني پيشنهاد مي­ شود. درمان با استفاده از دستگاه فشار هواي مثبت مداوم به عنوان يك درمان رفتاري، با استفاده از فشار هواي مثبت مداوم طي تكاليف گفتاري مي‌تواند موجب افزايش قدرت عضلات كام و به دنبال آن انسداد كامل دريچه در بيماران با گپ كوچك دريچه گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير مداخله CPAP Therapy بر متغيرهاي پرخيشومي و آشفتگي‌خيشومي گفتار در بيمار مبتلا به شكاف كام با گپ كوچك دريچه كامي-حلقي مي‌باشد. مواد و روش‌ها مطالعه حاضر از نوع تك‌آزمودني با مدل A-B-A بود كه در آن تاثير CPAP Therapy روي گفتار يك پسر 8 ساله با شكاف كام ترميم­ شده و گپ كوچك دريچه كامي-حلقي با علائم گفتاري پرخيشومي و آشفتگي‌خيشومي بررسي شد. كودك تحت 48 جلسه مداخله فشار هواي مثبت مداوم در طول دو ماه قرار گرفت. ارزيابي‌هاي ادراكي جهت تعيين شدت متغيرهاي پرخيشومي و آشفتگي ­خيشومي در فازهاي خط ‌پايه، مداخله و پيگيري انجام گرفت. داده‌ها با روش تحليل ديداري و با استفاده از تعيين شاخص تفاوت ميزان بهبودي تجزيه و تحليل گرديد. يافته ­ها مداخله CPAP­درماني منجر به كاهش دو درجه­اي شدت پرخيشومي شد كه يك درجه در فاز مداخله و يك درجه در فاز پيگيري صورت گرفت و اين كاهش تا پايان مطالعه حفظ گرديد. اثر مداخله بر متغير آشفتگي‌خيشومي بدين صورت بود كه در فاز مداخله دو درجه كاهش يافت و به سطح طبيعي رسيد و اين كاهش در فاز پيگيري نيز حفظ گرديد. شاخص اندازه اثر براي هر دو متغير 0/75 به دست آمد. نتيجه‌ گيري پژوهش حاضر نشان داد كه مداخله فشار هواي مثبت مداوم با استفاده از تمرينات مقاومتي در طول گفتار، مي‌تواند موجب قوي شدن عضلات دريچه كامي-حلقي گرديده و منجر به كاهش شدت پرخيشومي و آشفتگي‌ خيشومي در گفتار بيمار با گپ كوچك دريچه كامي-حلقي گردد.

Background and Aims: Velopharyngeal dysfunctions are frequently reported in patients with repaired cleft palate. For patients with small gap in velopharygeal sphincter, behavior therapy has been suggested to treat their velopharyngeal dysfunction. CPAP therapy, as a behavior therapy, can be used to increase palate muscles strength and to make VP closure complete using a continuous positive airway pressure during speech tasks. The aim of the present study was to determine the effect of CPAP therapy on hypernasality and nasal turbulence in repaired cleft palate patient with small velopharyngeal gap. Materials and Method: A single-subject study was conducted with multiple baselines to study the effect of CPAP therapy on the speech of an eight-year-old boy with repaired cleft palate, small gap in velopharyngeal valve, hypernasality, and nasal turbulence. The participant received CPAP therapy for 48 sessions during two months. Perceptual assessment was done at baseline, during intervention, and in follow-up phases. Visual analysis and Improvement Rate Difference (IRD) were used to analyze data. Result: The patient showed one-point decrease in the severity of hypernasality on intervention phase and another point decrease occurred on the follow-up phase. This reduction maintained by the end of the study. Also, nasal turbulence was shown to decrease by two points during the intervention phase and therefore normal level was achieved. The achievements were remained unchanged on follow-up phase. The IRD for both parameters were found to be 0/75. Conclusion: The present study showed that CPAP therapy seems to reduce the severity of hypernasality and nasal turbulence due to strengthen palatal muscles in patients with small velopharyngeal gap.