رابطه برخي ويژگي هاي آنتروپومتريكي با تعادل ايستا و پوياي دانشجويان دختر غيرفعال شهرستان چابهار

مقدمه و اهداف تعادل در فعاليت­هاي روزانه و ورزشي بسيار مهم است و مي­تواند با ويژگي­هاي آنتروپومتريكي ارتباط داشته باشد، اما اين موضوع در دختران جوان غيرفعال كمتر بررسي شده است. هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه بين برخي ويژگي­هاي آنتروپومتريكي با تعادل ايستا و پويا در دانشجويان دختر غيرفعال شهرستان چابهار بود. مواد و روش­ها در تحقيق حاضر 158 دختر دانشجو با رده سني 18 تا 25 سال در سال تحصيلي 94-1393 شركت داشتند. آزمودني­ها از ميان دانشجويان داوطلب دانشگاه دريانوردي و علوم دريايي چابهار به­طور تصادفي انتخاب شدند. ويژگي­هاي آنتروپومتريكي شامل قد، وزن، شاخص توده بدني، نسبت دوركمر به دور باسن، طول و محيط اندام تحتاني در عريض­ترين قسمت بود. به منظور ارزيابي تعادل ايستا و پويا به ترتيب از آزمون فرشته در سطح پايدار در دو حالت چشم باز و بسته (پاي برتر و غيربرتر) و آزمون برخاستن و رفتن استفاده گرديد. ضريب همبستگي پيرسون جهت بررسي معناداري متغيرها استفاده شد. يافته­ها يافته­هاي تحقيق همبستگي معكوس ضعيفي را بين طول ساق پا و تعادل پويا (164/0-=r) و ارتباط مستقيم ضعيفي بين شاخص توده­بدني و تعادل پويا نشان داد (164/0+=r). در اندازه­گيري تعادل ايستا با چشم باز روي پاي برتر ارتباطي بين طول ساق پا و تعادل مشاهده شد (172/0+=r). برخلاف آن در اندازه­گيري تعادل ايستا با چشم بسته روي پاي برتر و غير برتر هيچ ارتباط معناداري بين ويژگي­هاي آنتروپومتريكي و تعادل مشاهده نشد. نتيجه­ گيري در مجموع در تحقيق حاضر ارتباط معنادار اما ضعيفي بين برخي از ويژگي­هاي آنتروپومتريكي و تعادل مشاهده شد و به نظر مي­رسد ويژگي­هاي آنتروپومتريكي به تنهايي نمي­تواند تعادل ايستا و پويا را در دانشجويان دختر جوان سالم و غيرفعال تحت تاثير قرار دهد و احتمالا عوامل ديگري مانند حس بينايي، سيستم دهليزي و حس عمقي نيز در اين رابطه تاثير­گذار هستند.