بررسي تغييرات ابعادي فريم ورك هاي زيركونيايي بريج سه واحدي ايمپلنتي در طي مراحل ساخت (از اسكن تا سينتر)

Dimensional changes of three-unit implant-supported zirconia frameworks from scanning to sintering

زمينه و هدف: خطاهايي كه در هر يك از مراحل ساخت فريم ورك زيركونيايي ايجاد مي شود، ممكن است باعث از بين رفتن تطابق رستوريشن نهايي گردد. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات ابعادي فريم ورك هاي زيركونيايي بريج سه واحدي متكي بر ايمپلنت، در طي مراحل مختلف ساخت توسط سيستمcad/cam ، zirkonzahn بود.روش بررسي: مدل اصلي با مانت كردن دو اباتمنت ايمپلنتي به عنوان پايه هاي بريج سه واحدي (كانين تا پره مولر دوم ماگزيلا) ساخته شد. توسط اسكنر سيستمzirkonzahn ، مدل اصلي 12 بار اسكن شده و 12 فريم ورك در اندازه مدل اصلي تراشيده شد (نمونه هاي تراش) و 12 فريم ورك با احتساب ميزان انقباض در ابعاد بزرگتر تراشيده و سپس سينتر شد تا به ابعاد مدل اصلي برسد (نمونه هاي سينتر). ابعاد مدل اصلي و فريم ورك هاي مرحله تراش و سينتر در مناطق مشخصي توسط دستگاه vms (video measuring system) اندازه گيري شد. همچنين اين ابعاد در داده هاي اسكن توسط نرم افزار catiaاندازه گيري شد. اختلاف ابعاد در هر يك از مراحل ساخت نسبت به مدل اصلي محاسبه شد. تاثير دو فاكتور (مرحله ساخت و اندازه اباتمنت) بر ميزان تغييرات ابعادي فريم ورك ها توسط twoway anova ارزيابي شد. در صورت وجود interaction بين فاكتورها، از paired t test (اباتمنت) و repeated measures anova (مراحل) استفاده شد. حد معني داري آماري 0/05 در نظر گرفته شد.يافته ها: طبق نتايج به دست آمده از مطالعه حاضر، در تمام ابعاد، تغييرات در مرحله تراش بيشتر از دو مرحله ديگر بوده است. همچنين در تمام مراحل، تغييرات ارتفاع پره مولر نسبت به كانين بيشتر بود (0/001>p).نتيجه گيري: با وجود محدوديت هاي اين مطالعه به نظر مي رسد، مراحل ساخت و نيز اندازه اباتمنت بر ميزان تغييرات ابعادي فريم ورك هاي زيركونيايي تاثيرگذار مي باشند.

Passive fitness of implant frameworks are important factors for long-term success of dental implant restorations. The aim of this in vitro study was to evaluate the dimensional changes of implant supported zirconia frameworks fabricated by Zirkonzahn CAD/CAM system during fabrication stages. Materials and Methods The master model of 3-unit FDP was made of two implant abutments. The master model was scanned 12 times and data were saved as STL files (scanning groups). Using semi-sintered zirconia, 12 real-size frameworks (milling groups) and 12 enlarged frameworks which were then sintered (sintering group) were made in this system. Dimensions of master model and specimens of each stage were measured. The dimensional changes in respect to master model were calculated. Data were analyzed using Repeated measures ANOVA, independent t-test, and paired sample t-test at α=0.05 of significance. Results The milling stage showed greater dimensional changes comparing to the other stages (P<0.05). At all stages, the dimensional changes of premolar abutment height were greater than canine (P<0.001). Conclusion Within the limitations of this study, the results suggested that the fabrication stages and size of abutments had significant effects on the dimensional changes of zirconia frameworks.