بررسي تأثير جراحي كولپورافي بر رضايت و عملكرد جنسي زنان

Study on the Effect of Colporrhaphy on Women’s Sexual Function and Satisfaction

مقدمه: از جمله عواملي كه باعث اختلال در عملكرد جنسي مي شود، پرولاپس ارگان هاي لگني و بي اختياري ادراري است. عمل جراحي كولپورافي قدامي و خلفي از روش هاي درماني اصلاح اين مشكلات است. با توجه به افزايش متقاضيان اين عمل، مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير جراحي كولپورافي بر رضايت و عملكرد جنسي زنان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه هم گروهي و گذشته نگر، در سال هاي 1390-1389 بر روي 100 زن داوطلب عمل جراحي كولپورافي مراجعه كننده به بيمارستان هاي دولتي مشهد انجام شد. افراد به دو گروه مساوري تقسيم شدند. گروه يك، داوطلب انجام عمل كولپورافي بودند و گروه دو، عمل كولپورافي را حداقل در 6 ماه گذشته انجام داده بودند. از دو گروه خواسته شد تا فرم هاي مشخصات فردي، مقياس خشنودي زناشويي، عملكرد جنسي، رضايت جنسي و فرم سنجش افسردگي، استرس و اضطراب را تكميل كنند. نوع عمل جراحي براي تمام واحدهاي پژوهش يكسان بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS (نسخه 18) استفاده شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بين رضايت جنسي زنان و عمل كولپورافي، ارتباط معني داري وجود داشت (0/033=p)؛ به گونه اي كه رضايت جنسي بعد از عمل، 18 درصد كاهش يافت. 16 نفر (32%) از زنان بعد از عمل كولپورافي از نزديكي دردناك و 25 نفر (50%) از تنگي واژن شكايت داشتند، با اين حال عملكرد جنسي زنان بعد از عمل تغييري نداشت (0/189=p) و نمره عملكرد جنسي در ابعاد ميل (0/578=p)، برانگيختگي (0/470=p) و ارضاء (0/408=p) تفاوت معني داري با قبل از عمل نداشت. بي اختياري استرسي ادرار بعد از كولپورافي كاهش يافت (0/000=p). نتيجه‌گيري: اگرچه كولپورافي باعث بهبود بي اختياري استرسي در زنان مي شود ولي رضايت جنسي را كاهش مي دهد و بر عملكرد جنسي نيز تأثيري ندارد. لذا بهتر است كه عمل كولپورافي فقط براي اهداف درماني و در مواردي كه علائم شديد، غير قابل تحمل و بي اختياري استرسي ادرار وجود دارد، استفاده شود.

Introduction: Prolapse of pelvis organs and urine incontinency are some factors can cause sexual complications. Surgical interventions like anterior and posterior colporrhaphy are common to resolve these complications. So, this study was done to determine the effect of colporrhaphy on sexual function and satisfaction. Methods: This retrospective cohort study was conducted on 100 women who were candidate for colporrhaphy in Mashhad’s state hospitals during 2009-2011. They were divided to groups. The first group underwent colporrhaphy in more than 6 months before and the other group was candidate for colporrhaphy. Two groups were asked to fill the questionnaires of demographic information, marital satisfaction scale, Pelvic Organ Prolapse /Urinary Incontinence Sexuale (PISQ), Index of Sexual Satisfaction (ISS), depression, anxiety and stress scale (DASS 21). In all sample units, operations were done in the same procedure. Data were analyzed using SPSS software version 18. P value less than 0.05 was considered significant. Results: There was a correlation between sexual satisfaction and colporrhaphy (p=0.033), as sexual satisfaction after surgery decreased by 18%. 16 women (32%) complained of dyspareunia and 25 women (50%) complained of vaginal stenosis after colporrhaphy. However, sexual function did not change after surgery (p=0.189) and postoperative sexual function score of desire (p=0.578), arousal (p=0.470) and orgasm (p=0.408) had not significant differences with before surgery. Colporrhaphy decreased stress urinary incontinence (p=0.000). Conclusion: Although colporrhaphy improves stress incontinence in women, but had no effects on sexual function and decreases sexual satisfaction. Colporrhaphy is better to be done only for curative purposes and in conditions such as severe and unbearable symptoms of prolapse and incontinency.