ديدگاه دانشجويان پزشكي در مورد آزمون صلاحيت باليني: يك مطالعه كيفي

Medical Students’ Viewpoints about Clinical Competency Exam: A Qualitative Study

مقدمه: هدف از آموزش باليني در دوره دكتراي پزشكي عمومي كسب حداقل مهارت‌هاي مورد انتظار از دانش آموختگان مي‌باشد. آزمون صلاحيت باليني به عنوان ابزاري جهت ارزيابي اين حداقل‌هاي يادگيري طراحي شده است. بررسي نظرات شركت‌كنندگان در اين آزمون مي‌تواند گامي در جهت بهبود كيفيت برگزاري آن و برطرف كردن مشكلات باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ديدگاه كارورزان شركت‌كننده در آزمون صلاحيت باليني انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه به روش كيفي و با استفاده از تحليل محتواي مرسوم انجام شد. شركت‌كنندگان در اين مطالعه شامل 17نفر از كارورزان شركت‌كننده در آزمون صلاحيت باليني آبان ماه سال 1395 در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بودند كه در چهار گروه 4-6 نفره مصاحبه شدند. مصاحبه‌ها پس از پياده‌سازي به روش تحليل محتواي مرسوم و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA-10 تجزيه و تحليل شد. نتايج: در مجموع تعداد 93 كد اوليه استخراج شد. پس از حذف كدهاي تكراري و ادغام كدهاي مشابه در نهايت72 استخراج شد كه در 4 طبقه اصلي و 9 طبقه فرعي قرار داده شدند. طبقات اصلي شامل: شرايط برگزاري آزمون، محتواي آزمون، عوامل آموزشي مؤثر بر آزمون و شرايط ايستگاه‌هاي آزمون بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد عوامل آموزشي مؤثر بر آزمون از عمده عواملي باشد كه آزمون صلاحيت باليني را تحت تأثير خود قرار مي‌دهند. همچنين از ديدگاه آزمون‌شوندگان اهداف برگزاري آزمون به خوبي روشن نبوده و مي‌تواند بر نتايج مورد انتظار تأثيرگذار باشد. با توجه به اين كه آزمون صلاحيت باليني مي‌تواند به عنوان ابزاري جهت ايجاد تلاش بيش‌تر در دانشجويان براي كسب مهارت‌هاي لازم و مورد انتظار باشد، لذا انجام اقدامات اصلاحي و برنامه‌ريزي‌هاي منظم و سازماندهي شده در اين زمينه ضروري است.

Introduction: The goal of clinical education in general medicine program is to achieve the minimum skills expected of graduates. Clinical competency exam is designed as a tool for assessing these minimum learning essentials. Exploring the viewpoints of examinees could be a step towards improving the quality of this exam and resolving its problems. The purpose of this study was to examine the viewpoints of interns participating in the clinical competency exam. Methods: This qualitative study employed conventional content analysis approach. Subjects included 17 interns participating in the clinical competency exam in 2016 in Isfahan University of Medical Sciences who were interviewed in four groups of 4-6 people. Interviews were transcribed and then analyzed in MAXQDA-10 software. Results: A total of 93 preliminary codes were extracted. Having the duplicates removed and similar codes integrated, 72 codes were extracted and classified into 4 main categories and 9 subcategories. The main categories were: “conditions of the exam administration, content of the exam, educational factors affecting the exam, and conditions of exam stations”. Conclusion: It seems that educational factors affecting the exam are the major factors that influenced the clinical competency exam. Also, the objectives of the exam were not clear from the perspective of examinees which could affect the results. Since the clinical competency exam can be used as a tool to make students try more to acquire the necessary and expected skills, taking corrective measures and organized regular planning are essential in this area.