اثربخشي روان‌‌ درماني گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد بر دشواري در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني در سوءمصرف‌كنندگان مواد

Effectiveness of Group Psychotherapy Based on Acceptance and Commitment Therapy on Difficultes Emotion Regulation and Distress Tolerance in Substance Abusers

سابقه و هدف: امروزه درمان‌هاي موج سوم در روان‌درماني به‌جاي چالش با شناخت‌ها، بر آگاهي و پذيرش افراد از هيجان‌ها، شناخت‌ها و رفتارها تاكيد دارند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف اثربخشي روان‌درماني گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد (ACT) بر دشواري در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني در سوءمصرف‌كنندگان مواد انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش كه در سال 97-1396 انجام شد، از نوع شبه‌آزمايشي بوده و از طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه سوءمصرف‌كنندگان مواد مراجعه‌كننده به مراكز ترك اعتياد كرمانشاه تشكيل مي‌دهند. نمونه پژوهش شامل 40نفر بودند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش (20نفر) و كنترل (20نفر) قرار گرفتند. ACT، طي 10جلسه براي گروه مداخله انجام شد. مقياس‌هاي دشواري در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني در 3مرحله قبل از مداخله، بعد از مداخله و پيگيري 3ماهه توسط كليه شركت‌كنندگان تكميل شدند. داده‌ها توسط آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر با نرم‌افزار SPSS 20 تحليل شدند. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري در زمينه دشواري در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني بعد از مداخله بين گروه آزمون و كنترل وجود داشت (0.01>p). همچنين ميانگين نمرات دشواري در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني قبل، بعد از مداخله و مرحله پيگيري در گروه آزمون تفاوت آماري معني‌دار داشتند (0.001>p). نتيجه‌گيري: ACT تاثير قابل توجهي در كاهش دشواري در تنظيم هيجان و افزايش تحمل پريشاني افراد سوءمصرف‌كننده مواد دارد.

Background and Objective: Today, third wave therapy in psychotherapy, instead of a challenge with cognition, emphasizes the awareness and acceptance of emotions, cognition, and behaviors. Therefore, the present study was conducted with the aim of evaluating the effectiveness of group psychotherapy based on acceptance and commitment therapy (ACT) on the degree of difficulties emotion regulation and distress tolerance of substance abusers. Materials and Methods: This research, which was conducted in 2017-18, was quasi-experimental and a pre-test, post-test, and follow-up design with control group was used. The statistical population of this study is all abusers of materials referring to addiction treatment centers in Kermanshah. The sample consisted of 40 people, who were selected by convenience sampling method. They were divided into experimental (n=20) and control group (n=20 ACT was performed on the experimental group for 10 sessions. Difficulties in Emotion Regulation Scales and distress tolerance were completed in 3 stages including before intervention, after intervention, and follow-up 3 months later by all participants. The data were analyzed by repeated measures ANOVA with SPSS 20. Results: There was a significant difference in the difficulty in emotional regulation and distress tolerance after intervention between the experimental and control groups (p<0.01). There was also a significant difference between the mean scores of difficulty in emotional regulation and distress tolerance before, after intervention, and follow-up in the experimental group (p<0.001). Conclusion: ACT has a significant effect on reducing the difficulty in emotional regulation and increasing the distress tolerance of abusers.