اتانازي و احتضار

Euthanasia and Assisted Death

از رويدادهاي مهم و نوظهور در علم پزشكي، پديده­ ي اتانازي است كه امروزه مسائل بسياري درباره­ ي آن مطرح شده است. رابطه­ ي اين موضوع با بحث­ هاي فقهي- حقوقي و نيز ارتباط آن با مباحث پزشكي، اقتضاي پيدايي پژوهش در اين حوزه را فراهم آورده است. اين مقاله در ابتدا به تبيين موضوع اتانازي و در كنار آن به تبيين موضوع احتضار پرداخته و به اين سئوال پاسخ مي­ دهد: آيا اقداماتي كه براي شخص محتضر صورت مي­ گيرد، اتانازي محسوب مي­ شود؟ و در نهايت اين­ گونه به نتيجه مي­ رسد كه هر گونه اتانازي اشكال جدي دارد و در منابع ديني انجام دادن آن ممنوع و حرام شمرده شده است. اگر خود فرد يا ديگران به عمر او پايان دهند، دليل حرمت بسيار شديد قتل نفس و اهميت حفظ جان، از نگاه دين اسلام مورد قبول نيست. در حالي كه احتضار با اتانازي تفاوت ماهوي دارد و در آن، هيچ گونه نيّت انساني براي پايان دادن به عمر فرد وجود ندارد و فراهم نمودن شرايط براي فرد محتضر نيز صرفاً براي آمادگي وي براي انتقال بهتر از اين دنيا به آخرت است تا محتضر مؤمن از دنيا برود.

Euthanasia phenomenon is one of the major and emerging events in medical sciences which today many issues have been raised about it. Its relation with theological and legal discussions and health issues caused the necessity for research in this area. This paper first explains the issue of euthanasia and assisted death then answers to this question: Are actions performed on dying person are euthanasia? Finally, it concludes that any form of euthanasia has serious drawbacks and it is forbidden in religious sources. Ending a human life by themselves or others is not acceptable from the perspective of Islam because of extreme dignity of manslaughter and importance of the selfpreservation. While assisted death and euthanasia have substantive differences, there is not any intention of ending the life in assisted death. It provides proper conditions for a dying believer to better transition from this world to the Hereafter.