عنوان مقاله :
اثر بخشي هيپنوتراپي در افسردگي اساسي
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of hypnotherapy on major depression .
پديد آورندگان :
لطفي فر، بهنام دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات , سادات رسولي، سميرا دانشگاه خوارزمي - گروه روانشناسي , كرمي، ابوالفضل دانشگاه علامه طباطبائي - گروه روانشناسي , ولايي، ناصر دانشگاه علوم پزشكي مازندران , حسني، جعفر دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات
كليدواژه :
خلسه , افسردگي , هيپنوتراپي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: افسردگي بعنوان ويروس سرماخوردگي قرن حاضر، امروزه بسياري از انسانها را درگير نموده است. با توجه به گزارش هاي از موفقيت آميز بودن درمان افسردگي با هيپنوتراپي در خارج از كشور و كاستي هاي همچون پژوهش هاي تجربي در اين زمينه در ايران اين پژوهش انجام گرفته است. بدين منظور تاثير هيپنوتراپي در افسردگي اساسي در گروه ازمايش و استفاده از شيوه گفتگو در گروه گواه در يك درمانگاه خصوصي در تهران صورت پذيرفت.
مواد و روش بررسي: در قالب يك طرح تجربي پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه، 26 فرد دچار علايم افسردگي به صورت در دسترس و بر اساس مصاحبه باليني DSM-IV انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش پس ازتعيين بر اساس تئوري خوشههاي شخصيتي اشپيگلها و همچنين بر اساس استعداد و ظرفيت هيپنوتيزمپذيري مقياس گروهي واترلو- استنفورد (1998) طي پنج جلسه پنج هفتهاي هر هفته يك جلسه با تمرينات بين هفتهايبه صورت انفرادي تحت هيپنوتراپي قرار گرفتهاند و در گروه گواه نيز با استفاده از گفتگو تحت مراقبت اوليه به شيوه متعارف قرار داده شدند كه البته بعد از پنج جلسه اين گروه نيز مورد هيپنوتراپي قرار گرفتند. براي تجزيه و تحليل داده ها در پنج هفته اوليه و مقايسه گروه هاي فوق از آزمون تحليل كواريانس استفاده شد.
يافته¬ها: افراد دو گروه 13 نفره مشابه بودند يعني ميزان افسردگي اوليه گروه گواه 9/5±08/18 و در گروه آزمايشي2/7±54/17 (9/0P<) كه پس از پنج هفته در گروه گواه 5/4±5/16و درگروه آزمايش تحت هيپنوتراپي به مقدار 8/1±62/2 كاهش يافت (001/0P<).
نتيجه¬گيري: به نظر مي¬رسد كه هيپنوتراپي مي تواند موجب كاهش افسردگي گردد لذا با توجه به اثر بخشي هپينوتراپي در كاهش افسردگي بيماران مي توان از نتايج اين پژوهش در راستاي اهداف درماني استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Background: Depression as flu virus's century, has been infected many of the people. This study was conducted to evaluate the efficacy of hypnotherapy on reducing major depression.
Materials and methods: The present study is a clinical trial. Among the applicants to clinics, 26 of those who their major depression using DSM-IV questioner and Beck Depression had been identified were selected to enter the study. These people then grouped randomly in two case and control groups. The Experimental group was determined based on the Spiegels cluster personality theory and talent and hypnotic susceptibility scale group Waterloo – Stanford. Hypnotherapy was conducted for case group during five weeks (five sessions in five-weeks). Their major depression were measured for the second time. Data were analyzed and compared using Covariance test in two groups.
Results: The experimental and control groups were similar in the 13– member that early major depression control group and experimental group was 18.08±5.87 and 17.45 ±7.23 respectively (p<0.05). The major Depression after five weeks in the control group hypnotherapy group were 21.54 ±4.35 and 2.62 ±1.8 respectively. In the hypnotherapy group depression was significantly reduced (0.85 reduction) (p< 0.00).
Conclusion: It seems that hypnotherapy can reduce major depression so it is a valuable treatment that can to be considered
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي