تاثير پروتكل خستگي عملكردي بر كنترل قامت و تعادل افراد با قوس كف پاي متفاوت

Effect of Functional Fatigue Protocol on Postural Control and Balance in People with Different Foot Arches

مقدمه و اهداف تغييرات جزئي بيومكانيكي در محدوده سطح اتكا بر استراتژي‌هاي كنترل قامت و تعادل تأثيرگذار مي‌باشد و اين حالت مي‌تواند در شرايط خستگي تغيير و تشديد يابد. بنابراين هدف از تحقيق مطالعه حاضر اثر خستگي عملكردي بر كنترل قامت دانش‌آموزان داراي قوس كف پاي متفاوت بود. مواد و روش­ ها جامعه آماري مطالعه نيمه ­تجربي و مقطعي حاضر، 720 نفر از دانش‌آموزان پسر 10 تا 13 ساله شهر اصفهان بود. تعداد 60 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونه انتخاب و در 4 گروه همگن 15 نفري كف پاي طبيعي، صاف منعطف، صاف ساختاري و گود قرار گرفتند. آزمون ايستادن دو پا به مدت 20 ثانيه با چشمان باز روي فوت اسكن و پروتكل خستگي عملكردي اعمال و در انتها پيش‌آزمون تكرار شد. از آزمون‌هاي t زوجي، تحليل واريانس و آزمون تعقيبي توكي در سطح معناداري 0/05 استفاده شد. يافته ها اعمال خستگي باعث كاهش معنادار در تمامي فاكتورهاي اندازه‌گيري­ شده در هر 4 گروه شده بود (0/05=P)، اما اين كاهش بين 4 گروه به‌طور معناداري متفاوت بود (0/05=P). همچنين قبل و بعد از خستگي تفاوت معناداري در فاكتورهاي اندازه‌گيري­ شده بين 4 گروه مشاهده شد (0/05=P). نتيجه‌ گيري ساختار آناتوميكي پا بر كنترل قامت دانش‌آموزان مؤثر است. هنگام خستگي، تعادل در افراد داراي ناهنجاري كف پا به‌خصوص در افراد كف پاي صاف ساختاري بيشتر دچار اختلال مي‌شود؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود اصلاح ناهنجاري‌هاي قوس‌هاي كف پا و تمرينات تعادلي در جهات خاص علاوه بر تمرينات معمول در موقعيت‌هاي خاص كلينيكي و تمريني مورد توجه قرار گيرد.

Background and Aims: Minor biomechanical changes within the reliance surface of feet could affect postural control strategy, which can be more and exacerbated under fatigue. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of functional fatigue protocol on postural control in students with different foot arch. Materials and Methods: Statistical population of the current semi-experimental and cross-sectional study was 720 male students aged 10 to 13 years in the 6th district of Isfahan. A total of 60 students were selected as sample and were divided into 4 homogeneous groups of 15: natural foot, flexible flat foot, rigid flat foot, and cavus foot. Functional fatigue and standing with two feet for 20 seconds on a foot pressure was used for inducing fatigue and evaluating postural control, respectively. Independent T-test, analysis of variance, and tukey post hoc test were used at the 0.05 significance level. Results: Fatigue resulted in significant decrease in all factors measured in all four groups (p≤ 0/05), but this decrease was significantly different among the four groups (p≤ 0/05). Also, prior to and after fatigue, there was a significant difference among the four groups in the measured factors (p≤ 0/05). Conclusion: Anatomical structure of the foot is effective in participants’ postural control. During fatigue, the balance in participants with abnormality in foot, especially in rigid flat foot, is further impaired. Therefore, due to a significant reduction in balance in individuals with different foot arches, it is suggested that corrective exercises of the foot arches and balance exercises in specific directions, in addition to the usual exercises, be considered in clinical and practice specific situations.