رهبرى اصيل و تمايل به ترك شغل: تبيين نقش واسطه اى قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى

زمينه و هدف: از نگرانى هاى عمده مديريت منابع انسانى سازمان هاى امروزى، ترك شغل كاركنان كليدى آن هاست و با توجه به هزينه هاى مستقيم و غيرمستقيم ترك شغل، همواره سازمان ها خواهان شناسايى عوامل مؤثر بر كاهش تمايل كاركنان به ترك شغل خود هستند. در پژوهش حاضر تلاش شده است نقش واسطه اى قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى در رابطه بين رهبرى اصيل و تمايل به ترك شغل كاركنان، مورد بررسى قرار گيرد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردى و از نظر روش پژوهش، توصيفى- تحليلى از نوع پيمايشى است. جامعه آمارى را كاركنان فرماندهى انتظامى يكى از شهرستان هاى استان فارس تشكيل مى دهند. اقدامات لازم درخصوص مصاحبه و جمع آورى پرسش نامه در مكان هاى يادشده براساس نمونه گيرى تصادفى، انجام شد. روايى و پايايى پرسش نامه با استفاده از روايى صورى، روايى سازه و همچنين محاسبه آلفاى كرونباخ مورد تائيد قرار گرفت. براى تجزيه وتحليل داده ها، از روش تحليل عاملى تأييدى و مدلسازى معادلات ساختارى استفاده شد. يافته ها: طبق يافته هاى پژوهش، وجود روابط معنادار ميان رهبرى اصيل با قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى؛ قلدرى سازمانى با فرسودگى شغلى و تمايل به ترك شغل؛ و فرسودگى شغلى با تمايل به ترك شغل تاييد شد. نتايج: نتايج پژوهش حاكى از آن بود كه رهبرى اصيل تأثير منفى و معنادارى بر بروز قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى دارد. بر مبناى نتايج پژوهش نقش ميانجى گر قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى در رابطه بين رهبرى اصيل و تمايل به ترك شغل تائيد شد. همچنين قلدرى سازمانى و فرسودگى شغلى بر تمايل به ترك شغل تأثير مثبت و معنادارى دارند.