بررسي اثر كاهش ديجيتالي نويز و جهت داري بر روي آزمون تراز پذيرش نويز و بازشناسي اعداد در نويز

Effect of Digital Noise Reduction and Directionality on Acceptable Noise Level and Recognition of Digit in Noise

مقدمه و اهداف امروزه علي­ رغم پيشرفت هاي اخير در حيطه پردازش ديجيتالي سمعك ها، شمار كثيري از كاربران از سمعك خود راضي نيستند و يكي از مهترين علل آن، عدم فهم خوب گفتار در محيط هاي نويزي است. كاهش ديجيتالي نويز و جهت ­داري از جمله فناوري هايي هستند كه در اين امر كمك ­كننده مي باشند. مطالعه حاضر به ارزيابي تاثير اين دو فناوري بر راحتي شنوايي و درك گفتار افراد در نويز با افت شنوايي حسي-عصبي متوسط مي پردازد. مواد و روش­ ها در مطالعه حاضر دو آزمون تراز پذيرش نويز زمينه (نسخه فارسي) و نيز بازشناسي اعداد (فارسي) در نويز بر روي 18 فرد بزرگسال (8 مرد و 10 زن) كه دچار افت شنوايي حسي-عصبي متوسط بودند، انجام شد. تراز پذيرش نويز زمينه و نيز بازشناسي اعداد در نويز به ترتيب به منظور بررسي راحتي شنوايي و درك گفتار در نويز انجام شد. در اين مطالعه 6 حالت تنظيمي مختلف براي سمعك وجود داشت كه عبارت بودند از 1) Omnidirectional–DNR/off (Baseline)، 2) Omnidirectional–Broadband DNR، 3) Omnidirectional–Multichannel DNR، 4) Directional، 5) Directional–Broadband DNR ، 6)Directional – Multichannel DNR . يافته­ ها يافته ­ها نشان داد هر دو فناوري كاهش نويز ديجيتالي و جهت داري باعث بهبود امتياز آزمون تراز پذيرش نويز شد، ولي تاثير جهت داري بيشتر بود. هيچ­كدام از فناوري هاي كاهش نويز ديجيتالي و جهت داري باعث بهبود امتياز در آزمون بازشناسي اعداد در نويز نشد، ولي نتايج آن را بدتر نيز نكرد. نتيجه­ گيري به نظر مي‌رسد از آنجايي كه دو فناوري كاهش نويز ديجيتالي و جهت داري باعث بهبود در راحتي شنيداري شدند، و در درك گفتار در نويز نيز تاثيري نداشتند، لذا توصيه مي شود كه در زمينه باليني و براي تنظيم سمعك اين دو گزينه فعال شوند.

Background and Aims: Despite the recent advances in digital processing of hearing aids, a large number of users are not happy with their hearing aids. One of the major reasons for this is the lack of good recognition of speech in noisy environments. Digital noise reduction and directionality are some of the technologies that are helpful in this issue. The present study was conducted to evaluate the effects of these two technologies on listening comfort and speech recognition of individuals with moderate sensory-neural hearing loss. Materials and Methods: In the current study, we applied Acceptable Noise Level (ANL) and Farsi Auditory Recognition of Digit in Noise (FARDIN), as measures of listening comfort and speech intelligibility, respectively, on 18 participants (8 male and 10 female) who had moderate sensory neural hearing loss. We evaluated both these measures under six different hearing aid conditions: 1) Omnidirectional-DNR/off (baseline), 2) Omnidirectional-Broadband DNR, 3) Omnidirectional-Multichannel DNR, 4) Directional, 5) Directional-Broadband DNA, and 6) Directional-Multicellular DNR. Results: Both the digital noise reduction technology and the directionality improved the ANL, but the effect of directionality was more than the other. None of the digital noise reduction or directionality could improve the score in FARDIN test, but it did not make the results even worse. Conclusion: According to the results, since these two technologies improve listening comfort and do not affect speech comprehension, it is recommended that these two options be activated for adjusting the hearing aid in clinics.