بررسي ريشه‌هاي نگاه امنيتي دولت به پيرامون داخلي (جامعه داخلي) در عصر قاجار

A SURVEY ON THE ROOTS OF GOVERNMENT`S SECURITY LOOK AT DOMESTIC SPHERE IN QAJAR ERA

اين مقاله در پي بررسي ريشه‌هاي نگاه و برخورد امنيتي دولت به پيرامون داخلي است. منظور ما از نگاه امنيتي دولت به پيرامون، جهت‌گيري و بُعد امنيتي بخشيدن دولت به مسائلي است كه در پيرامون داخلي يا خارجي آن روي مي‌دهد. بر‌مبناي بهره‌گيري از نظريه‌هاي انديشمنداني همچون ركان و ليپست، ريشه‌هاي ويژگي‌هاي خاص دولت‌ها را بايد در جهت‌گيري‌هاي عمده‌اي يافت كه در جريان گذر از مراحل حساس تاريخي همچون مرحلۀ گذار به مدرن‌سازي در پيش گرفته‌اند. بدين روي ازآنجا كه به اعتقاد نگارنده، گام‌هاي اوليه در جهت مدرن‌سازي دولت در عصر قاجار برداشته شد، براي شناخت ريشۀ ويژگي‌هاي خاص دولت در ايران، رجوع به اين عصر و بررسي آن، حائز اهميت فراواني است.

This paper studies the roots of the government's security look at the domestic sphere. “States security’s look at domestic sphere”, from our point of view, means the states security orientation toward to all issues taking place in its domestic and foreign sphere. Based on Lipset and Rokkan theories, we should find roots of states approach in the main orientations that they take on going through the significant historical course of their development. As a result, considering that the first steps to modernization in Iran were taken during the Qajar era, it is necessary to do research on the states approach in this historical period.