پديد آورندگان :
فلاحت، فرنوش دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده طب ايراني و مكمل - كميته تحقيقات دانشجويي، مشهد، ايران , توكلي، ماندانا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده طب ايراني و مكمل - گروه طب ايراني، مشهد، ايران , مكبري‌نژاد، روشنك دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده طب ايراني و مكمل، تهران، ايران , آيتي، صديقه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه زنان و مامايي، مشهد، ايران , فيض‌آبادي، زهره دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده طب ايراني و مكمل - گروه طب ايراني، مشهد، ايران
كليدواژه :
اليگومنوره , گياهان دارويي , قاعده‌آور , طب ايراني
چكيده فارسي :
مقدمه: اليگومنوره، يكي از شايع‌ترين اختلالات قاعدگي است كه به صورت افزايش فواصل قاعدگي تعريف ميشود. اين اختلال رو به افزايش به دليل عوارضي مانند خونريزي رحمي غيرطبيعي، ناباروري، هيرسوتيسم و عواقب رواني- اجتماعي متعاقب آنها باعث كاهش كيفيت زندگي زنان سنين باروري ميشود. با توجه به عوارض داروهاي هورموني كه درمان رايج اين اختلال مي‌باشد، ضرورت استفاده از روش‌هاي درماني مكمل مطرح ميشود، لذا مطالعه مروري حاضر با هدف بررسي راهكارهاي درماني طب ايراني انجام شد.
روش‌كار: در اين مطالعه مروري، منابع اصلي طب ايراني با استفاده از واژگان مترادف اليگومنوره مانند احتباس طمث، حبس حيض، كاهش و قطع قاعدگي بررسي شد. براي يافتن مطالعات جديد نيز پايگاههاي اطلاعاتي مانند Google Scholar، PubMed و ISI با كليدواژگان Oligomenorrhea، Amenorrhea، PCOS، Persian Medicine و Traditional Medicine جستجو و نتايج حاصل مقايسه شدند.
يافتهها: در منابع طب ايراني، اليگومنوره با تعبير احتباس طمث آمده است. رويكردهاي درماني احتباس طمث، مانند ساير درمان‌ها در طب ايراني، در گام اول شامل اصلاح سبك زندگي، اصلاح الگوي غذايي، تنظيم خواب و بيداري، ورزش و استحمام مي‌باشد. گام دوم شامل: مصرف گياهان دارويي قاعده‌آور است كه اغلب فيتواستروژن محسوب ميشوند. اين گياهان به اشكال مختلف (قرص، جوشانده، دمنوش، شياف واژينال، دوش واژينال، ضماد، آبزن و ...) تجويز ميشوند. در گام سوم، اعمال يداوي مانند حجامت و فصد نيز به‌عنوان يك روش درماني توصيه شده است.
نتيجه گيري: با توجه به اثبات اثربخشي تعدادي از اين درمان‌ها در مطالعات جديد مانند گياه پنج انگشت، پونه و رازيانه انجام مطالعات باليني بيشتر بر مبناي درمان‌هاي طب ايراني در كنار طب رايج، جهت درمان اليگومنوره توصيه ميشود.
چكيده لاتين :
Introduction: Oligomenorrhea is one of the most common menstrual disorders defined as the prolongation of menstrual intervals. This growing disorder reduce the quality of life for women of reproductive age due to complications, such as abnormal uterine bleeding, infertility, hirsutism and psycho-social consequences. Due to the complications of hormonal medications which are the common treatment of this disorder, the necessity of using complementary therapies is suggested; therefore, the present review study was conducted to investigate the therapeutic strategies of Persian medicine.
Methods: In this review study, the main sources of Persian Medicine were investigated using the synonyms of oligomenorrhea such as “Ehtebās-e-tams”, “Habs-e- heiz”, reduction and discontinuation of menstruation. Then, to find new studies, the databases such as Google scholar, PubMed and ISI were searched with the keywords of Oligomenorrhea, Amenorrhea, PCOS, Persian Medicine and Traditional Medicine and the results were compared.
Results: In texts of Persian Medicine, oligomenorrhea is referred as the Ehtebas Tams. Therapeutic approaches to Ehtebas Tams, like other treatments in Persian Medicine, in the first step include lifestyle modification, dietary modification, sleep and wake adjustment, exercise and bathing. The second step includes the use of emmenagogue herbal medicine which are mostly considered as phytoestrogen. These herbs are prescribed in various forms (Pill, Decoction, Herbal Tea, Vaginal Suppository, Vaginal Douche, ointment and sitz-bath). In the third step, manipulations such as wet cupping and phlebotomy are recommended as a therapeutic approach.
Conclusion: Considering the effectiveness of some of these treatments in new studies such as Vitex agnus-castus, Mentha longifolia and Foeniculum vulgare, it is recommended to conduct more clinical studies based on Persian medicine therapies in addition to conventional medicine for treatment of oligomenorrhea.
