تبيين نقش قابليت هاي استراتژيكِ حس گري محيط و كارآفريني محوري بر عملكرد سازماني ناشي از خلاقيت و شايستگي؛ بررسي اثر ميانجي هوشمندي اجتماعي

Articulating of 2 strategic capabilities including environment sensation and entrepreneurial orientation on organization performance based on qualification and creativity; examining social intelligence as mediator

قابليت استراتژيك سازمان ظرفيتي پيچيده و چند سطحي است و ضمن نياز به مهارت هاي محيط پژوهي و ارتباطي قوي، مي تواند به بهبود عملكرد سازمان و دريافت بازخور با كيفيت از محيط منجر شود. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير 2 قابليت استراتژيك يعني حس گري محيط و كارآفريني محوري بر عملكرد سازماني و همچنين بررسي و تبيين نقش هوشمندي اجتماعي به عنوان متغير ميانجي در رابطة مذكور، در 2 سكانس كيفي و كمي طراحي و اجرا گرديد. در مرحله كيفي، داده ها با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و مصاحبه با جامعه آماري گردآوري و به روش مدل‌سازي معادلات تفسيري به منظور توسعه مدل پژوهشي تجزيه و تحليل شدند. در مرحله كمي و براي توسعه فرضيات پژوهش و آزمون اعتبار مدل، از مدل‌‌‌سازي معادلات ساختاري با روش حداقل مربعات جزئي استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش، پرسنل شعب مختلف بانك قوامين در شهر تهران است كه به روش گلوله برفي نمونه‌گيري شدند. نتايج نشان داد بهبود عملكرد سازمان ها بر دو مقوله متكي است؛ خلاقيت و شايستگي. همچنين يافته ها حاكي از آن بود كه تعامل قابليت‌هاي استراتژيك و هوشمندي اجتماعي از طريق خلاقيت و شايستگي به ارتقاء عملكرد سازمان منجر مي‌گردد.

Organization strategic capability is a complex and multidimensional capacity with which strong communication and environment based research skills can improve to performance and get high quality feedback from the environment. This research was designed and implemented in 2 qualitative and quantitative sequences in order to analyze the role of 2 strategic capabilities including environment sensation and entrepreneurial orientation on organizational performance, and examining and articulating the role of social intelligence as mediator in this relationship. In qualitative phase, data was collected through in library studies and interview with target population, and analyzed through interpretive structural modeling. In quantitative phase, structural equation modeling with partial least squares was used to assess hypothesizes and model. Snowball sampling method was used to get data from the personnel of Ghavamin Bank in Tehran as target population of this study. Results showed that organization performance can be improved based on 2 specifications; creativity and qualification. As such, findings demonstrated that strategic capabilities and social intelligence interactions through creativity and qualification improve organization performance.