اثر فوري انواع كفي طبي بر نسبت فعاليت الكتريكي عضله پهن داخلي مايل به پهن خارجي در حركت فرود-پرش تك‌پا

مقدمه و اهداف اثرات بيومكانيكي كفي طبي بر بهينه كردن الگوي حركتي به ويژه در اندام تحتاني در علوم توانبخشي مستند شده است؛ اما نتايج كاربرد آن در تغييرات الگوهاي حركات پايه‌اي ورزشي به خوبي شناخته نشده است. هدف مطالعه ي حاضر، بررسي اثر فوري سه نوع كفي طبي سخت، نيمه‌سخت و نرم بر نسبت فعاليت عضلات پهن داخلي مايل به پهن خارجي بود. مواد و روش‌ها در مطالعه نيمه تجربي حاضر تعداد 13 مرد شركت كردند. فعاليت الكتروميوگرافي عضلات پهن داخلي مايل به پهن خارجي حين انجام تكليف فرود-پرش تك‌پا در وضعيت هاي: پوشش كفش بدون كفي، كفي نرم، نيمه سخت و كفي طبي سخت ثبت و نسبت VMO/VL مقايسه شد. از آزمون آناليز واريانس با اندازه‌هاي تكراري براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد (05/0< P). يافته‌ها ميزان فعاليت عضله ي پهن داخلي مايل در مرحله انقباض اكسنتريك در انجام تكليف فرود- پرش با كفي نرم به طور معناداري بيشتر از كفي نيمه‌سخت بود. ميزان فعاليت عضله ي پهن خارجي نيز در مرحله اكسنتريك در كفي نرم به طور معناداري بيشتر از حالات بدون كفي و كفي سخت بود. در مراحل پيش‌فعاليت و كانسنتريك تفاوت معناداري در فعاليت عضلات پهن داخلي مايل و پهن خارجي ميان وضعيت-هاي مختلف مشاهده نشد. نهايتاً، نسبت VMO/VL در مرحله ي اكسنتريك در كفي سخت به طور معناداري بيشتر از كفي نيمه‌سخت بود. بحث و نتيجه‌گيري كفي طبي سخت مي‌تواند نسبت VMO/VL را حين اجراي تكليف فرود-پرش افزايش دهد. به نظر مي رسد كه استفاده از كفي سخت به بهبود و تسريع توانبخشي افراد با مشكلات عدم تعادل بين عضلات پهن داخلي مايل و پهن خارجي در اجراي حركات پرشي مفيد باشد.