بررسي ارتباط بين شكايات شايع در دوران بارداري با كيفيت زندگي در زنان باردار

The relationship between Minor Ailments of Pregnancy and Quality of life in pregnant women

مقدمه: تغييرات جسماني و روان‌شناختي دوران بارداري بر كيفيت زندگي زنان باردار تاثير مي‌گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين كيفيت زندگي و شكايات شايع دوران بارداري انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال 1393 بر روي 199 نفر از زنان باردار مراجعه­كننده به مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي بيرجند انجام گرفت. گردآوري دادها با استفاده از پرسشنامه شكايات شايع دوران بارداري و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و ضريب همبستگي پيرسون و مدل رگرسيون خطي چندگانه انجام شد. يافته­ها: در اين مطالعه ميانگين نمره رضايت‌مندي كلي از زندگي 75/16±84/68 و ميانگين نمره شكايت‌هاي شايع مادران باردار 1/9±12/38 بود. بر اساس نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون بين نمره شكايات شايع دوران بارداري با نمره رضايت‌مندي كلي از زندگي (34/0- =r، 001/0>p) و نمره حيطه­هاي جسمي (425/0- =r، 001/0>p)، روحي (239/0- =r، 001/0>p)، اجتماعي (228/0- =r، 002/0>p) و محيطي (161/0- =r، 04/0>p) همبستگي معكوس و معناداري وجود داشت. همچنين بر اساس نتايج رگرسيون خطي، حمايت اطرافيان اثر مثبت بر كيفيت زندگي داشت؛ به‌طوري‌كه ميانگين نمره كيفيت زندگي در گروهي با حمايت متوسط حدود 8 واحد و در گروهي با حمايت بالا حدود 11 واحد بيشتر از گروه با حمايت پايين بود (001/0>p). همچنين با افزايش شكايات شايع دوران بارداري ميانگين نمره كيفيت زندگي 57/0 كاهش يافت كه اين تفاوت از نظر آماري معني‌دار بود (001/0>p). نتيجه­گيري: شكايات دوران بارداري اثر قابل ملاحظه­اي بر كيفيت زندگي زنان باردار دارد، لذا توجه مراقبين بهداشتي به اين شكايات و برنامه­ريزي در جهت اقدامات مراقبتي براي كنترل آن و حمايت اطرافيان مي­تواند بر كيفيت زندگي زنان باردار، تأثير بسزايي داشته باشد.

Introduction: Physical and psychological changes during pregnancy lead to changes in pregnant mother's health behaviors and life style and has effects on physical, psychological and social health and eventually on her quality of life in different stages of pregnancy . This study was done with aim to determine the relationship between quality of life and minor ailments of pregnancy. Methods: This cross-sectional study was performed on 199 pregnant women referred to health centers of Birjand University of Medical Sciences in 2014. Data collection tools included: researcher-made questionnaire consisting of demographic and midwifery information, minor ailments of pregnancy questionnaire, and shorted version of the quality of life standard questionnaire (SF-26). Data were analyzed by SPSS software (version 16) and using Pearson correlation coefficient and multiple linear regression analysis. PResults: The mean of overall satisfaction of life was 68.84±16.75 and the mean score of pregnant mothers' common complaints was 38.12±9.1. The most common complaint was related to fatigue (82.3%). Also, the results of Pearson correlation coefficient showed significant reverse correlation between minor ailments of pregnancy and the score of overall satisfaction of life (r = -0.34, p < 0.001), the score of physical (r = -0.425, p < 0.001), mental (r = -0.239, p < 0.001), social (r = -0.228, p = 0.002) and environmental (r = -0.161, p = 0.04) areas. The results of linear regression model showed that social support had positive effect on quality of life. So that mean score of quality of life in a group with average support was about 8 unit and in a group with high support was 11 unit more than a group with low level of support (p < 0.001). Also, with increasing pregnant mothers' common complaints, the mean score of quality of life decreased as 0.57 unit that was statistically significant (p < 0.001). Conclusion: The incidence of ailments during pregnancy has a remarkable effect on pregnant women's quality of life. So, the health workers' attention to these complaints and planning for care and health measurements for control and support of others can be effective on pregnant women's quality of life.