ارتباط بين پلي مورفيسم‌هاي miR-152 و miR-148a با سن شروع و مراحل پيشرفت سرطان پستان در جمعيت اصفهان

Association between miR-152/148a polymorphisms and age of onset and progression of breast cancer in Isfahan population

مقدمه و هدف: سرطان پستان رايج­ترين سرطان در بين زنان است. پلي مورفيسم ژن­هاي كدكننده­ي ميكروRNAهاي دخيل در تكثير سلولي، رگزايي و آپوپتوز مانند microRNA 152 و microRNA 148a عوامل بالقوه­اي هستند كه ممكن است در افزايش خطر ابتلا به سرطان پستان و پيشرفت آن موثر باشند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين پلي مورفيسم­هاي miR-152 و miR-148a با سن شروع و مراحل پيشرفت سرطان پستان در جمعيت اصفهان مي باشد. مواد و روشها: مطالعه حاضراز نوع مورد- شاهدي بر روي 100 بيمار حامل سرطان پستان و 100 زن سالم انجام گرفت. در بيماران مورد مطالعه به طور منظم آزمايشات باليني انجام مي گرفت. اين بيماران پس از تعيين ژنوتيپ بوسيله تكنيكهاي PCR-RFLP و Tetra primer ARMS-PCR، براي پلي مورفيسم miR-148a به سه دسته AA,AG,GG و براي پلي مورفيسم miR-152 به سه دسته ي TT,CC,CT تقسيم شدند ، ارتباط ژنوتيپ هر گروه با سن شروع سرطان و درجه پيشرفت سرطان بررسي شد و سپس داده هاي بدست آمده توسط پايگاه اينترنتي SISA و آزمون مربع كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه پلي مورفيسم هاي miR-148a و miR152 سبب كاهش سن شروع سرطان شده اما اين ارتباط معني دار نمي باشد (P=0.06 miR-148a:OR=2.54)(miR152:OR=2.16,P=0.06 ) ، همچنين بررسي ارتباط اين پلي مورفيسم ها با مراحل پيشرفت سرطان نيز ارتباط معني داري را نشان نداد. (miR148a:OR=1.16,P=0.09)و (miR152:OR=0.47,P=0.13 ) نتيجه گيري: به نظر ميرسد آلل هاي G و T ميتوانند به عنوان يك فاكتور خطر براي كاهش سن شروع و پيشرفت سرطان پستان در جمعيت اصفهان باشند، ولي تعيين آلل ها بعنوان يك ريسك فاكتور بيولوژي نياز به مطالعات گسترده تري دارد و تحقيقات بيشتري را نياز دارد.

Background: Breast cancer is the most common cancer among women. Polymorphisms of micro RNA genes such as microRNA 152 and microRNA 148a that they are involved in cell proliferation, angiogenesis and apoptosis could be a potential factor for increasing risk of breast cancer and its development. So, the aim of this study is to investigate the association between polymorphisms of these micro-RNAs and age of onset and progression of breast cancer. Methods: This case-control study was conducted on 100 patients of breast cancer and 100 healthy women. The routine clinical tests were performed in studied patients regularly. After genotyping using RFLP-PCR and Tetra primer ARMS-PCR techniques, subjects of this study were categorized into three genotypes including AA,AG and GG for the miR-148a polymorphism and TT,TC and CC for the miR152 polymorphism. The collected data through the SISA website and chi-square tests were analyzed. Findings: The results show that the miR-148a and miR152 polymorphisms reduce age of onset of cancer, but this is not statistically significant (miR152: OR=2.16, P=0.06), (miR-148a: OR=2.54, P=0.06). There is also no significant association between these polymorphisms and stages of cancer progression were observed (miR148a: OR=1.16, P=0.09); )miR152: OR=0.47, P=0.13). Conclusion: It seems that the G and T alleles can be as a risk factor for the reduction of age of onset and breast cancer progression in Isfahan population. But to determine the alleles as biology risk factors further studies and more research is needed.