تأثير نظارت در آموزش باليني بر يادگيري مهارت هاي باليني دانشجويان پرستاري

زمينه و هدف: عدم كسب توانمندي، يكي از مشكلات دانش آموختگان رشته­ ي پرستاري در حيطه ­ي آموزش باليني است و نظارت در آموزش باليني از جمله راهكارهاي محوري جهت ارتقاء مهارت‌هاي باليني مي­باشد. لذا مطالعه ­ي حاضر با هدف تعيين تاثير نظارت در آموزش باليني بر يادگيري مهارت‌هاي باليني دانشجويان پرستاري انجام گرديد. روش بررسي: مطالعه­ ي حاضر از نوع شبه تجربي با طرح پيش آزمون و پس‌ آزمون بود كه در آن 32 نفر از دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اروميه در سال 1394 كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل تخصيص شدند. دوره 6 هفته ­اي كارآموزي براي گروه آزمون- بر اساس فرايند نظارت باليني و براي گروه كنترل بر اساس روش مرسوم اجرا گرديد. جهت جمع آوري داده­ ها از چك ليست ارزيابي مهارت­هاي باليني استفاده گرديد. يافته ها: گروه آزمون در مهارت‌هاي باليني از قبيل تشخيص و كاربرد داروهاي مورد استفاده، آموزش به بيمار و همراهان، رعايت نكات ايمني در ايزولاسيون مستقيم و معكوس، رعايت اصول صحيح پانسمان و نمونه گيري، رگ گيري، مشاركت تيمي، پيشگيري از عفونت، رعايت نكات ايمني و بكارگيري فرآيند پرستاري در مقايسه با گروه كنترل اختلاف معني داري داشتند (001/0p<). نتيجه گيري: ميزان يادگيري و كسب مهارت‌هاي عملي در صورت اعمال نظارت در آموزش باليني بيشتر از روش­ هاي مرسوم كارآموزي است؛ لذا اجراي اين روش به شكل گسترده­تر براي دانشجويان پرستاري در ديگر دوره­ هاي كارآموزي نيز توصيه مي­ گردد.