تاثير اصلاح باورهاي ناكارآمد جنسي بر ارتقا كيفيت زندگي جنسي زنان باردار مراجعه كننده به بيمارستان بعثت سنندج

The effect of modification of dysfunctional sexual beliefs on promotion of quality of pregnant women sexual life in Besat hospital

سابقه و هدف: تغييرات فيزيكي، هورموني، رواني و هيجان همراه با باورهاي ناكارآمد جنسي، منجر به خدشه دارشدن كيفيت زندگي جنسي در بارداري مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير اصلاح باورهاي ناكارآمد جنسي بر ارتقا كيفيت زندگي جنسي زنان باردار در بيمارستان بعثت سنندج انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر به روش نيمه تجربي بر روي يك گروه 34 نفر مادران باردار، در بيمارستان بعثت سنندج در سال 1393 انجام شد. ابزار گردآوري داده ها شامل: پرسشنامه جمعيت‌ شناختي، پرسشنامه باورهاي ناكارآمد جنسي و پرسشنامه كيفيت زندگي جنسي زنان بود. مداخله­ي آموزشي اصلاح باورهاي ناكارآمد جنسي درطي 4 جلسه 90 دقيقه اي، انجام شد. كليه پرسشنامه ها يك بار قبل از مداخله، تكميل شدند. پرسشنامه باورهاي ناكارآمد جنسي بعد از اتمام مداخله و پرسشنامه كيفيت زندگي جنسي چهار هفته بعد از اتمام مداخله، بار ديگر تكميل شد. يافته ها: آموزش موجب تغيير معني­دار در مورد احساس گناه زن از نزديكي دوران بارداري و غير اخلاقي بودن نزديكي در زمان بارداري و تصور دوست نداشتن اندام بارداري از نظر همسرش نشد. اما باورهاي ناكارآمد جنسي از نظر مادر كه نشان دهنده آسيب­زا بودن رابطه جنسي در دوران بارداري بر جنين بوده؛ با آموزش تغيير معني داركرد ( P=0/001). همچنين آموزش بركاهش امتياز باورهاي ناكارآمد جنسي و افزايش امتياز كيفيت زندگي جنسي تاثير مثبت داشت( P=0/001). نتيجه گيري: اصلاح باورهاي ناكارآمد جنسي در بارداري موجب كاهش اين باورها و افزايش امتياز كيفيت زندگي جنسي مي­گردد. در مراقبت هاي دوران بارداري اين آموزش­ها بايد داده شود تا كيفيت زندگي جنسي بارداري ارتقا يابد.

Backgrounds and Aim: The physical, hormonal, mental and emotional changes combined with dysfunctional sexual beliefs lead to decrees the quality of sexual life in pregnancy. The aim of this study was to investigate the effect of modification of dysfunctional sexual beliefs on promotion of quality of pregnant women sexual life in Besat hospital. Materials and Methods: Quasi experimental method was used on one group of 34 pregnant women in Besat sannandaje hospital in 2014. Data gathering tools were: demographic questionnaire, dysfunctional sexual beliefs questionnaire and quality of female sexual life questionnaire. The educational intervention included 4 sessions of 90 minutes. All questionnaires were answered once before intervention. After last session of intervention dysfunctional sexual beliefs questionnaire was answered once again and quality of sexual life questionnaire was answered 4 weeks after the last session of intervention once again. Results: Education had no significant effect on feeling ashamed about intercourse during pregnancy as well as bad body image, but some of dysfunctional sexual beliefs decreased significantly, such as beliefs which made women think that sexual intercourse is harmful for the fetus (P=0/001). Also education had overall positive effect on dysfunctional sexual beliefs and quality of sexual life (P=0/001). Conclusion: Modifying dysfunctional sexual beliefs during pregnancy (by educating) will cause a decrees in these beliefs and improvement of quality of sexual life.