عنوان مقاله :
مقايسه تاثير نانوذرات تركيبات ضد باكتريال جديد بر يرسينيا انتروتيكا
عنوان به زبان ديگر :
Comparative efficacy of new antibacterial compounds against yersinia enterocolitica
پديد آورندگان :
بيضائي، حميد دانشگاه زابل - دانشكده علوم پايه , قاسمي، بهزاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور , ميرزايي، مجتبي دانشكده علوم پزشكي تربت جام , سنجراني، قاسم دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان
كليدواژه :
يرسينيا انتروليتيكا , پلي الايزين و گلايسين , ايميدازوليدين و تتراهيدروپريميدين , مشتقات تيازول , نانوذرات منيزيم , اثر ضد باكتريايي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: يرسينيا انتروليتيكا پاتوژن مشترك و از مهمترين عوامل بروز گاسترو انترويت است كه در سالهاي اخير گزارشهايي از مقاومت دارويي سويهها اين باكتري از سطح جهان ارائه شده است. به علت فراگيري زياد اين پاتوژن و اهميت آن در سلامتي و بهداشت جامعه، شناسايي و استفاده از تركيبات ضد باكتريايي جديد بر عليه اين باكتري ضروري است. در اين تحقيق به بررسي اثر ضد باكتريايي نانوذرات منيزيم، مشتقات تيازول، ايميدازوليدين و تتراهيدروپريميدين، پلي الايزين و گلايسين كه همگي از تركيبات ضد باكتريايي جديد از خانوادههاي دارويي متنوع هستند بر عليه يرسينيا انتروليتيكا پرداختيم.
مواد و روش بررسي: در اين مطالعه تجربي آزمايشگاهي، پس از تهيه تركيبات، جهت بررسي اثرات ضد باكتريايي اين تركيبات از روش انتشار در ديسك جهت اندازه گيري قطر هاله مهار رشد، از روش براث ميكرو دايلوشن جهت تعيين حداقل غلظت بازدارندگي رشد (MIC) و همچنين از روش تعيين حداقل غلظت كشندگي (MBC) استفاده گرديد. تجزيه و تحليل دادههاي آماري با آزمونهاي آماري t.test و ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد .
يافتهها: نتايج عدم اثر مهاري نانوذرات منيزيم، مشتقات ايميدازوليدين و تتراهيدروپريميدين، پلي الايزين، گلايسين و برخي مشتقات تيازول را بر يرسينيا انتروليتيكا نشان داد. تنها اثر ضد باكتري مشتق c7 تيازول با قطر هاله مهار رشد 1/0± 3/6 ميلي متر، MIC 512 و MBC 1024 ميكروگرم بر ميلي ليتر با 05/0 > value-P بر اين باكتري ثبت شد.
نتيجهگيري و توجيحها: به نظر ميرسد با اثر مهاري مشتق تيازول بر روي يرسينيا انتروليتيكا، بررسي اثر اين مشتق بر روي سويههاي مقاوم اين پاتوژن و اثرات درماني و سميت اين تركيب روي حيوانات آزمايشگاهي در مطالعات آتي ضروري است.
چكيده لاتين :
ackgrond:Yersinia enterocolitica is zoonotic pathogen and one of important gastroenteritis agents. Some drug-resistant strains of this bacterium were discovered in the world. The use of new antibacterial compounds is one the best ways to deal with it. In this study, inhibitory effects of magnesium oxide nanoparticles, some heterocycles including thiazole, imidazolidine and tetrahydropyrimidine derivatives, poly-L-lysine and glycine were assessed against standard strains of Y. enterocolitica.
Materials and Methods: In this experiential laboratory study, antibacterial effect of all compounds were evaluated via the disk diffusion and broth microdilution methods. The results were reported as inhibition zone diameter (IZD), the minimum inhibitory concentration (MIC) and the minimum bactericidal concentration (MBC) values. data were analyzed with the computer software SPSS version 19.0 (SPSS Inc., Chicago, USA), t.test and ANOVA.
Findings: No inhibitory activity against Y. enterocolitica were observed by MgO nanoparticles, poly-L-lysine and glycine. Thiazole derivative 7c was the only effective antibacterial agent on this bacteria with inhibition zone diameter 6.3±0.1, MIC 512 and MBC 1024 µg/ml with P- value < 0.05.
Conclusion: It seams with antibacterial effects of compound 7c against standard strains of Y. enterocolitica, inhibitory activities of this compound against antibiotic-resistant strains of Y. enterocolitica as well as its toxic and therapeutic effects on laboratory animals are investigated in further research, thiazole 7c can be introduced as a new antibacterial agent.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي