عنوان مقاله :
بررسي ميزان اتساع پذيري آئورت توراسيك و ارتباط آن با پلاكهاي آترواسكلروتيك آئورت و عروق كورونري: مطالعهاي چند مركزي با استفاده از دستگاههاي توموگرافي كامپيوتري 64 مقطعي و 256 مقطعي
عنوان به زبان ديگر :
Thoracic aortic distensibility and its relationship to aortic atherosclerotic plaques: A multicenter study using ECG-gated 64-slice and dual-source (256-slice) computed tomography
پديد آورندگان :
كريمي، محمدعلي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , ارجمند شبستري، عباس دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , فقيه لنگرودي، ترانه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , پورعلي اكبر، حميدرضا مركز آموزشي، تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي تهران , تهرايي، محمود بيمارستان دي تهران
كليدواژه :
كلسيفيكاسيون شرياني , شريان كورونري , اتساعپذيري آئورتي , آترواسكلروز , آئورت
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پلاكهاي آترواسكلروتيك آئورت عوامل خطرساز مشابهي با آترواسكلروز شريانهاي كورونري دارند و عليرغم اينكه همبستگي آترواسكلروز و قابليت اتساع آئورت با بيماري كورونري ديده شده، مطالعات در مورد همبستگي آترواسكلروز آئورت با ميزان اتساعپذيري آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعيين ارتباط بين اتساعپذيري آئورت توراسيك و وجود، مقدار و تركيب پلاكهاي آنورت توراسيك (TAP) و كورونري است.
مواد و روش ها: توموگرافي كامپيوتري چند مقطعي (MSCT) قلب همزمان با تهيه الكتروكارديوگرام در 150 نفر (75 نفر داراي TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعي و يك دستگاه MSCT نوع 256 مقطعي بعمل آمد. شاخص اتساعپذيري آئورت (ADI) در محلهاي از پيش تعيين شده اي از آئورت توراسيك شامل آئورت صعودي (A-ADI)، قسمت پروگزيمال آئورت نزولي (PD-ADI) و قسمت ديستال آئورت نزولي (DD-ADI) و بطور موضعي در محل پلاك آئورتي(L-ADI)، اندازهگيري شد. متوسط مقادير ADI در محلهاي ازپيش تعيين شده (T-ADI) نيز محاسبه شد. از آزمونهاي همبستگي Pearson و Spearman و رگرسيون لجستيك چندمتغيري براي تعيين ميزان همبستگي مقادير فوق استفاده شد.
يافته ها: تمامي مقادير ADI در بيماران داراي پلاك كلسيفيه آئورتي بطور معنيداري نسبت به بيماران داراي پلاك غيركلسيفيه و يا افراد فاقد پلاك، كمتر بودند (p<0.0001). همه مقادير ADI بجز L-ADI در بيماران داراي پلاك كورونري بطور معنيداري كمتر از افراد فاقد پلاك كورونري بودند (p<0.0001). در تجزيه و تحليل چندمتغيري كه براي سن، جنسيت، ديابت، هيپركلسترولمي، فشارخون بالا و مصرف سيگار تنظيم شده بود، وجود TAP و بويژه TAP كلسيفيه بطورت مستقل با ADI همبستگي داشت.
نتيجه گيري: وجود پلاكهاي كورونري و پلاكهاي كلسيفيه آئورتي با كاهش اتساعپذيري آئورت توراسيك همراه است. وجود پلاك آئورتي، پيشبيني كننده مستقلي از وجود سختي جداري آئورت مي باشد.
سابقه و هدف: پلاكهاي آترواسكلروتيك آئورت عوامل خطرساز مشابهي با آترواسكلروز شريانهاي كورونري دارند و عليرغم اينكه همبستگي آترواسكلروز و قابليت اتساع آئورت با بيماري كورونري ديده شده، مطالعات در مورد همبستگي آترواسكلروز آئورت با ميزان اتساعپذيري آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعيين ارتباط بين اتساعپذيري آئورت توراسيك و وجود، مقدار و تركيب پلاكهاي آنورت توراسيك (TAP) و كورونري است.
مواد و روش ها: توموگرافي كامپيوتري چند مقطعي (MSCT) قلب همزمان با تهيه الكتروكارديوگرام در 150 نفر (75 نفر داراي TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعي و يك دستگاه MSCT نوع 256 مقطعي بعمل آمد. شاخص اتساعپذيري آئورت (ADI) در محلهاي از پيش تعيين شده اي از آئورت توراسيك شامل آئورت صعودي (A-ADI)، قسمت پروگزيمال آئورت نزولي (PD-ADI) و قسمت ديستال آئورت نزولي (DD-ADI) و بطور موضعي در محل پلاك آئورتي(L-ADI)، اندازهگيري شد. متوسط مقادير ADI در محلهاي ازپيش تعيين شده (T-ADI) نيز محاسبه شد. از آزمونهاي همبستگي Pearson و Spearman و رگرسيون لجستيك چندمتغيري براي تعيين ميزان همبستگي مقادير فوق استفاده شد.
يافته ها: تمامي مقادير ADI در بيماران داراي پلاك كلسيفيه آئورتي بطور معنيداري نسبت به بيماران داراي پلاك غيركلسيفيه و يا افراد فاقد پلاك، كمتر بودند (p<0.0001). همه مقادير ADI بجز L-ADI در بيماران داراي پلاك كورونري بطور معنيداري كمتر از افراد فاقد پلاك كورونري بودند (p<0.0001). در تجزيه و تحليل چندمتغيري كه براي سن، جنسيت، ديابت، هيپركلسترولمي، فشارخون بالا و مصرف سيگار تنظيم شده بود، وجود TAP و بويژه TAP كلسيفيه بطورت مستقل با ADI همبستگي داشت.
نتيجه گيري: وجود پلاكهاي كورونري و پلاكهاي كلسيفيه آئورتي با كاهش اتساعپذيري آئورت توراسيك همراه است. وجود پلاك آئورتي، پيشبيني كننده مستقلي از وجود سختي جداري آئورت مي باشد.
سابقه و هدف: پلاكهاي آترواسكلروتيك آئورت عوامل خطرساز مشابهي با آترواسكلروز شريانهاي كورونري دارند و عليرغم اينكه همبستگي آترواسكلروز و قابليت اتساع آئورت با بيماري كورونري ديده شده، مطالعات در مورد همبستگي آترواسكلروز آئورت با ميزان اتساعپذيري آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعيين ارتباط بين اتساعپذيري آئورت توراسيك و وجود، مقدار و تركيب پلاكهاي آنورت توراسيك (TAP) و كورونري است.
مواد و روش ها: توموگرافي كامپيوتري چند مقطعي (MSCT) قلب همزمان با تهيه الكتروكارديوگرام در 150 نفر (75 نفر داراي TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعي و يك دستگاه MSCT نوع 256 مقطعي بعمل آمد. شاخص اتساعپذيري آئورت (ADI) در محلهاي از پيش تعيين شده اي از آئورت توراسيك شامل آئورت صعودي (A-ADI)، قسمت پروگزيمال آئورت نزولي (PD-ADI) و قسمت ديستال آئورت نزولي (DD-ADI) و بطور موضعي در محل پلاك آئورتي(L-ADI)، اندازهگيري شد. متوسط مقادير ADI در محلهاي ازپيش تعيين شده (T-ADI) نيز محاسبه شد. از آزمونهاي همبستگي Pearson و Spearman و رگرسيون لجستيك چندمتغيري براي تعيين ميزان همبستگي مقادير فوق استفاده شد.
يافته ها: تمامي مقادير ADI در بيماران داراي پلاك كلسيفيه آئورتي بطور معنيداري نسبت به بيماران داراي پلاك غيركلسيفيه و يا افراد فاقد پلاك، كمتر بودند (p<0.0001). همه مقادير ADI بجز L-ADI در بيماران داراي پلاك كورونري بطور معنيداري كمتر از افراد فاقد پلاك كورونري بودند (p<0.0001). در تجزيه و تحليل چندمتغيري كه براي سن، جنسيت، ديابت، هيپركلسترولمي، فشارخون بالا و مصرف سيگار تنظيم شده بود، وجود TAP و بويژه TAP كلسيفيه بطورت مستقل با ADI همبستگي داشت.
نتيجه گيري: وجود پلاكهاي كورونري و پلاكهاي كلسيفيه آئورتي با كاهش اتساعپذيري آئورت توراسيك همراه است. وجود پلاك آئورتي، پيشبيني كننده مستقلي از وجود سختي جداري آئورت مي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Despite previously shown relationship between the aortic atherosclerosis and coronary artery disease, the relationship between aortic distensibility and the presence, extent and composition of thoracic aortic plaques (TAP) is not widely assessed. We evaluated the relationship between aortic distensibility and the presence, extent and composition of TAP in current research.
Materials and Methods: Retrospective ECG-gated coronary multi-slice CT was performed for 150 subjects (75 with and 75 without TAP; mean age: 59.0 ± 13.5 years; 54.7% female) using two 64-slice and a dual-source 256-slice scanners. Aortic distensibility index (ADI) was measured at local TAP (L-ADI) and predefined locations including ascending aorta (A-ADI), proximal (PD-ADI) and distal descending aorta (DD-ADI). Total ADI (T-ADI) was the mean of predefined locations. Pearson's and Spearman's correlation tests and multivariate logistic regression were used to examine the association between study measures.
Results: All ADIs of the patients with calcified TAP were significantly lower than patients with non-calcified or without TAP (p<0.0001). All ADIs, except for L-ADI, of the patients with coronary plaque were significantly lower than those without coronary plaque (p<0.0001). In the multivariate analysis adjusted for age, gender, diabetes mellitus, hypercholesterolemia, hypertension and cigarette smoking, presence of TAP, particularly calcified TAP, was independently correlated with ADI.
Conclusion: A less distensible thoracic aorta is associated with calcified aortic and coronary plaques. Aortic plaque is an independent predictor of the stiffer aorta.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي