بررسي اثر مصرف خرما بر شروع زايمان

The Effect of Date Fruit Consumption on Spontaneous Labor

سابقه و اهداف: حاملگي طولاني مدت يكي از مهم‌ترين معضل‌هاي مامايي است كه با پيامدهاي مادري و جنيني مانند القاي زايمان، مرگ و مير پري ناتال و افزايش ميزان سزارين همراه است. در حال حاضر از روش‌هاي مختلفي براي پيشگيري از حاملگي طولاني مدت استفاده مي‌شود. از جمله‌ي اين روش‌ها مي‌توان به روش‌هاي دارويي، مكانيكي و جراحي اشاره نمود. تاكنون روشي كه صددرصد فاقد عوارض جنيني و مادري باشد، گزارش نشده است. تحقيق‌هاي اخير نشان داده است كه مصرف ميوه‌ي خرما مي‌تواند در شروع و پيشرفت زايمان اثرگذار باشد، به علاوه در قران كريم، احاديث و روايات به مصرف خرما در دوران بارداري، زايمان و پس از آن سفارش شده است. از اين‌رو، پژوهش حاضر، با هدف تعيين تأثير مصرف ميوه‌ي خرما بر شروع زايمان در زنانِ نخست‌زاي مراجعه‌كننده به مركزهاي منتخب پژوهش در شهر سمنان، در سال1392 انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع كارآزمايي باليني تصادفي شاهددار است كه بر روي 110 زن باردار نخست‌زا و سن بارداري 38 هفته انجام شده است. نمونه‌هاي پژوهش ابتدا به صورت مبتني بر هدف انتخاب شدند و سپس بر اساس تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. به گروه مداخله، از سنّ حاملگي 38 هفته براي مصرف يك هفته، 49 دانه‌ي خرما داده مي‌شد و از نمونه‌هاي پژوهش خواسته شد تا شروع دردهاي زايماني، روزانه هفت دانه خرما مصرف نمايند. اما در گروه كنترل، مداخله‌يي صورت نگرفت. ابزار گردآوري داده‌ها شامل فرم‌هاي مصاحبه، مشاهده، معاينه، فرم ثبت حركت‌هاي جنين و يادداشت خوراك بود. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از نرم افزار spss نسخه‌ي 18 و آزمون‌هاي آماري توصيفي و كمّي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و سطح معني‌داري، 05/0p< در نظر گرفته شد. يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد ميانگين طول مدت بارداري در گروه مداخله 16±4/39 و در گروه كنترل، 21±12/40 هفته بود. بين دو گروه مداخله و كنترل از نظر شروع زايمان اختلاف معني‌داري مشاهده شد(001/0p<). ديلاتاسيون و افاسمان دهانه‌ي رحم در زمان پذيرش، در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل، به طور معني‌داري بيش‌تر بود(0001/0p= و 001/0 =p). نتيجه‌گيري: نتيجه‌هاي اين پژوهش نشان داد كه مصرف خرما مي‌تواند راهكاري مؤثر در شروع خودبه خودي زايمان، جلوگيري از حاملگي طولاني مدت و كاهش نياز به القا باشد.

Background and Objectives: Post term pregnancy is one of the important problems in obstetrics which are associated with both mother and fetus outcomes, such as labor induction, prenatal morbidity and mortality and increased rate of cesarean delivery. The aim of this study was to determine the effect of consumption date fruit on spontaneous labor in nulliparous women in selected research centers was carried out in 1392. Materials and Methods: This study was a randomized clinical trial was performed on 110 nulliparous pregnant women with gestational age of 38 weeks of pregnancy. Volunteer pregnant women were randomly allocated into two groups: the intervention and one control group. The intervention group consumed 49 dates for one week,(7dates daily) but there was normal care in the control group. Research tools including interview, observation, examination and food record. Collected Data were analyzed using computer software 18spss and descriptive and quantitative statistical tests . Significance level of p<0/05 was considered. Results: The findings showed that the average length of pregnancy in the intervention and control groups was 39/4 ± 16 and 40/12 ± 21 weeks, respectively. Between the intervention and control groups was significant difference in the onset of labor (P <0/001). Dilatation and effacement of the cervix at the time of admission in the intervention group was significantly higher than the control group (P=0/001, P=0/0001). Conclusion: This study showed that the consumption of date fruit can be an effective way to prevent prolonged pregnancy and reduce the need for induction.