مقايسه سطح انتظارات بيماران سرپايي و دانشجويان پزشكي اينترن در جايگاه بيمار از پزشكان معالج

مقدمه: انتظارات بيمار اغلب براي نشان دادن آنچه بيمار اميد دارد اتفاق بيفتد، به كار مي رود. در اين خصوص، پزشكان مي بايست با آگاهي كافي، انتظارات بيمار را در نظر بگيرند؛ بدون اينكه محور عمليات را در اختيار آن ها قرار دهند. لذا مطالعه حاضر در پي بررسي و مقايسه سطح انتظارات بيماران سرپايي و دانشجويان پزشكي اينترن در جايگاه بيمار از پزشكان معالج بود. مواد و روش: در اين مطالعه توصيفي، تحليلي و مقطعي 150 نفر از بيماران مراجعه كننده به درمانگاه هاي داخلي، روان پزشكي، زنان و جراحي و نيز 150 نفر از اينترن ها وارد مطالعه شدند. جهت بررسي سطح انتظارات بيماران از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 14 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج : يافته ها نشان داد كه سطح انتظارات بيماران با ميانگين نمره 12/10±32/87 در مقايسه با دانشجويان اينترن با ميانگين نمره 85/7±86/83 بالاتر بود. همچنين بين ميانگين نمرات دو گروه، رابطه مثبت و معني داري وجود داشت (001/0P=). در گروه بيماران بين سطح انتظارات بيماران از پزشكان با سن بيماران رابطه مثبت معني داري وجود داشت(005/0=P، 37/0=r). بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه به طور كلي اولويت هاي انتظارات بيماران و اينترن ها در جايگاه بيمار از پزشك معالج مشابه است؛ با اين تفاوت كه بيماران سطح انتظار بالاتري از پزشكان معالج خود دارند. با توجه به تاثير مثبت براورده شدن انتظارات بيماران بر رضايت آنان از پزشك و سيستم درماني، بازخورد نتايج اين پژوهش به پزشكان با درنظر گرفتن اين موضوع كه انتظارات بيماران از شما همان انتظارات خودتان در جايگاه بيمار از پزشكان معالج مي باشد مي تواند تاثير مثبتي داشته باشد.