شناسايي ژنهاي ipa وstx در شيگلا سونئي جدا شده از نمونه هاي باليني به روش Multiplex-PCR و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آنها

مقدمه: شيگلا عامل شيگلوز يا اسهال خوني باسيلي بوده كه از طريق مواد غذايي آلوده منتقل مي شود. ژن بيماري زاي پلاسميد تهاجمي شيگلا (invasion plasmid antigens) (ipa) موجب انتشار داخل و بين سلولي شيگلا مي شود. هدف از انجام اين مطالعه، شناسايي ژن هاي ipa وstx در شيگلا سونئي جداشده از نمونه هاي باليني به روش Multiplex-PCR و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آن ها بود. مواد و روش : در اين مطالعه توصيفي، تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالي از مراكز درماني مختلف شهر تهران جمع آوري و بعد از كشت با آزمون هاي بيوشيميايي، تعداد 60 نمونه شيگلا سونئي شناسايي شد. آزمون حساسيت آنتي بيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن مطابق CLSI انجام و جهت شناسايي ژن هاي حدت از آزمون PCR چندگانه اي استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد بيشترين و كمترين مقاومت مربوط به كوتريموكسازول (تمامي 60 ايزوله، 100%) و سفترياكسون (10 جدايه، 7/16%) بود. از ميان 60 ايزوله شيگلا سونئي جداسازي شده، تعداد 57 جدايه (95 درصد) براي حضور ژن ipaH مثبت بودند و ساير ژن ها در هيچ يك از نمونه ها رديابي نگرديد. بحث و نتيجه گيري: ipaH به دليل حضور در اكثريت سويه هاي شيگلا مي تواند كانديدي براي شناسايي اين ارگانيسم باشد. به نظر مي رسد مصرف بي رويه در آنتي بيوتيك يكي از علل پيدايش مقاومت آنتي بيوتيكي در گونه هاي شيگلا باشد.