هنجاريابي آزمون هاي تونال پردازش زماني شنيداري در بزرگسالان فارسي زبان

مقدمه و اهداف پردازش زماني يكي از قابليت هاي سيستم شنوايي مركزي در درك اصوات گفتاري و غيرگفتاري محسوب مي شود. نقص پردازش زماني موجب مشكلاتي نظير اختلال در درك گفتار تند، تمايز واج ها، درك موسيقي و ريتم مي گردد. تاكنون آزمون هاي مختلفي براي ارزيابي پردازش زماني شنوايي ساخته شده است كه متدوال ترين آنها عبارتند از: آزمون توالي الگوي ديرش Duration Pattern Sequence Test -DPST، آزمون توالي الگوي زيروبمي Pitch Pattern Sequence Test -PPST و آزمون تشخيص وقفه تصادفيRandom Gap Detection Test -RGDT. به دليل فقدان مقادير هنجار اين آزمون ها كاربرد باليني آنها در ايران بسيار محدود است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تهيه مقادير هنجار آزمون هاي DPST، PPST و RGDT در بزرگسالان فارسي زبان صورت گرفت. مواد و روش ها مطالعه توصيفي-تحليلي حاضر به صورت مقطعي بر روي 100 فرد تك زبانه (فارسي زبان) با شنوايي طبيعي شامل 50 زن و 50 مرد در محدوده سني 20 تا 50 سال صورت گرفت و آزمون هاي DPST، PPST و RGDT براي هر فرد انجام شد. يافته ها ميانگين و انحراف معيار آزمون هاي DPST، PPST و RGDT به ترتيب عبارت بود از61/96% و 51/4، 78/89% و 72/7، 07/8 ميلي ثانيه و 56/3. بين نتايج به دست آمده از زنان و مردان در هيچ يك از آزمون ها اختلاف معناداري ديده نشد (05/0>P)، همچنين نتايج آماري نشان داد كه اختلاف معناداري ميان امتيازات گوش راست و چپ در آزمون هاي تك گوشي وجود ندارد (05/0>P). نتيجه گيري با توجه به بررسي هاي آماري يافته هاي پژوهش حاضر در فعاليت هاي باليني به منظور تشخيص ضايعات سيستم شنوايي مركزي در كرتكس شنوايي در بزرگسالان قابل استفاده است.