بررسي وضعيت سلامت معنوي در كاركنان يكي از دانشگاههاي علوم پزشكي شهر تهران

Investigation of spiritual healthin staff of one Medical Sciences University in Tehran

سابقه و اهداف: سالمت معنوي، يكي از ابعاد مهم سالمت در انسان محسوب ميشود و به عنوان رويكردي مهم در ارتقاي سالمت عمومي در نظر گرفته ميشود. با توجه به اهميت سالمت معنوي و نقش آن در ارتقاي سالمت رواني، پژوهش حاضر با هدف بررسي سالمت معنوي در كاركنان يكي از دانشگاههاي علوم پزشكي شهر تهران صورت گرفته است. مواد و روشها: اين مطالعهي مقطعي، بر روي 321 نفر از كاركنان يكي از دانشگاههاي علوم پزشكي شهر تهران )دربرگيرندهي سه بيمارستان تحت پوشش و دانشكدهها(، به روش نمونهگيري چند مرحلهيي مركب )برحسب درصد افراد شاغل در هر بخش/ كارمند اداري يا درماني(، در سال 1131 انجام شد. اطالعات از طريق پرسشنامههاي سالمت معنوي 02 سئوالي Paloutzian و Ellison بعد از تعيين روايي و پايايي آنها به صورت خود ايفا تكميل و جمعآوري و توسط نرم افزار SPSS نسخهي 11 و آزمونهاي ANOVA و همبستگي تجزيه و تحليل شد. يافتهها: براساس يافتهها، 1/35 درصد افراد زن و 8/11 درصد متأهل بودند و 4/01 درصد بين 1 تا 3 سال سابقهي كار داشتند. در مجموع 4/11 درصد كاركنان از نمره سالمت معنوي خوبي برخوردار بودند. بين سالمت معنوي و سن، سابقهي خدمت، سابقهي بيماريهاي اعصاب و روان، متوسط فعاليت جسماني، وضعيت مسكن و شركت در مناسك حج، ارتباط آماري معنيدار مشاهده شد. نتيجهگيري: برنامهريزي براي ارتقاي سالمت جسمي و به خصوص رواني، اجتماعي و حرفهيي كاركنان در اولويت قرار دارد. براي ارتقاي سالمت در كاركنان توجه به ارتقاي شغلي، سطح رفاه و درآمد، فعاليت جسماني و سبك زندگي توصيه ميشود.

Background Objective: Spiritual wellbeing is considered as an important aspect of human health which provides a coordinated and integrated relation between the internal forces, and by creating meaning and purpose in life is thought as an important approach to promote general health. Thus, this study was conducted with the aim to assess the Spiritual wellbeing of the staff of one University of Medical Sciences in Tehran city. Material & Methods: This cross-sectional study was conducted on 503 university employees (including the three covered hospitals and the faculties’ staff) with a multi-stage sampling (based on the percentage of the employed people in each department/ administrative or medical staff), during 2012. The data were collected through Ellison and Paloutzian 20-item Spiritual wellbeing questionnaires and after determining their validity and reliability by self report, then were analyzed with SPSS software version 16, One way-ANOVA and correlation tests. Results: According to the results, 57.3% of the staff were women, 61.8% were married and 26.4% had a work experience between 3 to 5 years. In this study, a total of 61.4% of the staff had a good Spiritual wellbeing score. Spiritual wellbeing had significant relationship with age, work experience, history of psychiatric disorders, moderate physical activity, housing conditions and participation in the rites of Hajj association. Conclusion: Planning to promote physical, psychological, social and occupational health in staff is a top priority. Regarding the promotion of the income, welfare, physical activity and lifestyle is recommended for the employee.