بررسي وضعيت سلامت معنوي دانشجويان پرديس خودگردان دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال 1395

Examining the status of spiritual health among students at the autonomous campus of Kermanshah University of Medical Sciences in 2016

سابقه و هدف: سلامت معنوي، يكي از بُعدهاي مهم سلامت در انسان و رويكردي مهم در ارتقاي سلامت عمومي محسوب مي­شود. با توجه به اهميت نقش اين بُعد سلامت، پژوهش حاضر با هدف بررسي وضعيت سلامت معنوي دانشجويان پرديس خودگردان دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال 1395 صورت گرفته است روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي است. جامعه­ي پژوهش شامل 346 نفر از دانشجويان پرديس خودگردان (پزشكي، دندانپزشكي و داروسازي) دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال 95 است، كه به­روش سرشماري انتخاب شدند. ابزار جمع­آوري داده­ها پرسش­نامه­ي 20 سؤالي استاندارد معنوي (alutzian-Elison) بود. داده­ها پس از جمع­آوري با استفاده از آزمون پارامتريك T-test و نيز آزمون تحليل واريانس، تجزيه و تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است. علاوه‌براين، نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته­ها نشان داده كه از بين متغيّرهاي جمعيت­شناختي (جنس، سن، محل تولد، وضعيت تأهل، وضعيت مسكن، ترم و رشته­ي تحصيلي) فقط متغيّر جنس با ميانگين نمره­ي سلامت معنوي ارتباط معناداري دارد و نمره­ي سلامت مذهبي دانشجويان بالاتر از نمره­ي سلامت وجودي آنان است. نتيجه‌گيري: با توجه به فرهنگ غالب مذهبي در جامعه­ي ايراني، انتظار تأثيرهاي مذهبي كه منبع سازگاري محسوب مي­شود، طبيعي است. ازاين­رو، ضرورت دارد كه در حمايت از جوانان به بُعد معنوي آنان توجه شود، تا شاهد تأثير اين­گونه مراقبت­ها و ايجاد احساس آرامش و تسريع بهبودي در بيماران باشيم.

Background and Objective: Spiritual well-being is regarded both as one of the major dimensions of health among human beings and a prominent approach to improving public health. So, given the significance of this aspect of health, the present study aimed to Examining the status of spiritual health among students at the autonomous campus of Kermanshah University of Medical Sciences in 2016. Method: In this descriptive and analytical study, the statistical population comprised 346 students at the autonomous campus, Dentistry and Pharmaceuticals, Kermanshah University of Medical Sciences in 2016, and all of them were selected by census method in the study. For data collection, the 20-item spiritual well-being scale by Paloutzian & Ellison (1982) was utilized. To analyze data, the t-test and ANOVA were employed. All ethical issues were observed. Moreover, the authors did not report conflict of interest. Results: The results of the present study revealed that the spiritual wellbeing of students was average (71.86±4.84), and of all demographic variables under study, only the variable of gender was correlated with the mean score of spiritual well-being. Furthermore, the students’ scores of religious well-being measured higher than that of their existential wellbeing. Conclusion: According to the dominant religious culture in Iranian society, expected influences of religious as a compatibility source is normal. Therefore, it is necessary for the protection of young people pay attention to their spiritual dimension, to witness the impact of such care and create a sense of peace and healing in patients.