رابطه‌ي بين جهت‌گيري مذهبي با مؤلفه‌هاي هوش هيجاني در دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

Relationship between religious orientation and components of emotional intelligence among medical students of Shahid Beheshti University of Medical Sciences

سابقه و هدف: جهت‌گيري مذهبي (دروني و بيروني) يكي از عوامل تأثيرگذار بر رفتار و شناخت است و نقش تعيين‌كننده‌يي در مؤلفه‌هاي هوش هيجاني دارد. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه‌ي بين جهت‌گيري مذهبي با مؤلفه‌هاي هوش هيجاني در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي است. روش كار: اين پژوهش توصيفي ازنوع همبستگي است. جامعه‌ي آماري آن را همه‌ي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در سال تحصيلي 94 - 95 تشكيل مي‌دهد. روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده بود. بدين‌صورت كه نمونه‌يي به حجم 63 نفر (32 دختر و 31 پسر) از دانشجويان در حال تحصيل از ميان همه‌ي دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي انتخاب شد. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ي جهت‌گيري مذهبي آلپورت (ROS) و پرسش‌نامه‌ي هوش هيجاني بار-آن (EQ – I) بود. داده‌ها نيز با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي (ميانگين و انحراف‌استاندارد) و تحليل رگرسيون بررسي شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است. علاوه‌براين، نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: 51 درصد از نمونه‌هاي پژوهش زن و 49 درصد از آنان مرد بودند؛ 7/31 درصد در گروه سني 18 تا 20 سال، 4/52 درصد 21 تا 23 سال و 9/15 درصد در گروه سني 24 تا 29 سال قرار داشتند. همچنين 7/93 درصد از افراد نمونه مجرد و 3/6 درصد نيز متأهل بودند. يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين است كه جهت‌گيري مذهبي بيروني و دروني بر مؤلفه‌هاي هوش هيجاني در سطح 5 درصد تأثير معناداري دارد. علاوه‌براين، جهت‌گيري مذهبي دانشجويان توانايي پيش‌بيني 19 درصد از مؤلفه‌هاي هوش هيجاني را دارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه جهت‌گيري مذهبي مي‌تواند نقش مؤثري در پيش‌بيني هوش هيجاني دانشجويان ايفا كند. دانشجوياني كه جهت‌گيري مذهبي بالايي دارند، داراي انعطاف‌پذيري، تحمل استرس و شادكامي بالايي نيز هستند و در موقعيت‌هاي اجتماعي مسؤليت‌پذيري بالايي دارند.

Background and Objective: Religious orientation (internal and external) is one of the factors influencing behavior and cognition and plays a decisive role in the components of emotional intelligence. The main purpose of this study was to investigate the relationship between religious orientation and components of emotional intelligence among medical students of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Method: The method of this research is descriptive and correlational. The statistical population of this study consists of all medical students of Shahid Beheshti University of Medical Sciences (academic year 2016 – 2017). Simple random sampling was used for selecting the participants. More specifically, the sample size consisted of 63 students (32 females and 31 males) who were randomly selected from among all students of the faculty of medicine. The data collection tool was Alport Religious Orientation (ROS) questionnaire and Bar-EQ Intelligence Questionnaire (EQ-I). Data were analyzed by using descriptive statistical methods (mean and standard deviation) and regression analysis. In this research, confidentiality and all ethical principles were respected. Also, the authors of the article have not reported any conflicts of interest. Results: In total, 51% of the respondents were females, while 49% were males. Also, 31.7% of the research population was in the age group of 18 to 20 years old, 52.4% had an age range of 21 to 23 years and 15.9% were 24-29 years old. Approximately, 93.7% of the participants were single, whereas 6.3% were married. The findings indicate that external and internal religious orientation has a significant effect on the components of emotional intelligence at the level of 5%. The findings showed that students' religious orientation can significantly predict 19% of the components of emotional intelligence. Conclusion: The results of this study showed that religious orientation can play an effective role in predicting students' emotional intelligence. Students with stronger religious orientation are more flexible, more tolerant while facing stressful situations and generally happier. They also consider themselves more accountable in social situations.