بررسي اثربخشي روان‌درماني معنوي - مذهبي بر افسردگي، ارضاي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي و رضايت از زندگي در مبتلايان به اچ.آي.وي مثبت

The Effectiveness of Spiritual-Religious Psychotherapy on Depression, Basic Psychological Needs and Life Satisfaction in Patients with HIV

سابقه و هدف: ايدز علاوه بر اينكه در عملكرد طبيعي زندگي مبتلايان اختلال ايجاد مي‌كند، بر سلامت روان آنان نيز تأثير منفي دارد. پژوهش حاضر، با هدف بررسي اثربخشي روان‌درماني معنوي - مذهبي بر افسردگي، ارضاي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي و رضايت از زندگي در مبتلايان به اچ.آي.وي مثبت صورت گرفته است. روش كار: اين پژوهش از نوع نيمه‌‌تجربي با طرح پژوهش پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي مردان مبتلا به اچ.آي.وي مثبت از بين مراجعه‌كنندگان به بيمارستان امام رضا (ع) شهر كرمانشاه است كه بر اساس معيارهاي ورود به پژوهش و پرسش‌نامه‌هاي افسردگي بك - فُرم كوتاه (BDI-S)، نيازهاي بنيادين روان‌شناختي (BPNQ) و رضايت از زندگي (SWLS)، بيماراني كه داراي بالاترين نمره‌ها بودند، با روش نمونه‌‌گيري در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفي به گروه­هاي آزمايش و گواه (15=2n=1n) تقسيم شدند (30=n). گروه آزمايش 8 جلسه مداخله‌ي درماني 60 دقيقه‌يي طي يك جلسه در هفته دريافت كرد؛ اما گروه گواه مداخله‌يي دريافت نكرد. اطلاعات به‌دست‌‌آمده با روش‌هاي آمار توصيفي و تحليل كوواريانس چندمتغيّري (MANCOVA) تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي مسائل اخلاقي رعايت شده است و نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه تفاوت معني‌داري بين گروه‌هاي آزمايش و گواه در كاهش افسردگي؛ ارضاي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي شامل خودمختاري، شايستگي و ارتباط با ديگران (05/0>P)؛ و همچنين نمره‌ي كل رضايت از زندگي وجود داشت (05/0>P). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، روان‌درماني معنوي - مذهبي بر شاخص‌هاي روان‌شناختي مبتلايان به اچ.آي.وي مثبت در پيوند با مراقبت پزشكي استاندارد، اثر سودمندي بر سلامتي و كاهش شدت اختلالات باليني دارد.

Background and Objective: HIV not only disrupts the routine life of those affected, but also negatively influences their mental health. This study aimed to examine the effectiveness of spiritual-religious psychotherapy on depression, fulfillment of basic psychological needs and satisfaction with life among people with HIV. Method: The research design was a semi-experimental one with pretestposttest and control group format. The population consisted of all men with HIV who referred to Imam Reza Hospital in Kermanshah. The criteria for inclusion were BDI-S, BPNQ, and SWLS. The patients with the highest scores were selected through convenience sampling and randomly assigned to experimental and control groups (n1=n2=15, N=30). The experimental group was provided with eight 60-minute sessions of therapeutic intervention scheduled once a week, while the control group received no intervention. The data were analyzed using descriptive statistics and multivariate analysis of covariance (MANCOVA). All ethical issues were observed in this study and the researchers declared no conflict of interests. Results: The results showed a significant difference between the experimental and control groups in reducing depression as well as satisfying psychological basic needs including autonomy, competence, and communication with others (P<0.05). Moreover, in overall life satisfaction scores were significantly different between two groups (P<0.05). Conclusion: The findings indicate that spiritual-religious psychotherapy on patients with HIV in conjunction with standard medical care have a beneficial effect on health and reduce the severity of clinical disorders.