عنوان مقاله :
تزريق داخل زجاجيه بواسيزوماب و فاكتور فعالكننده پلاسمينوژن بافتي براي درمان بيماريهاي عروقي شبكيه
عنوان به زبان ديگر :
Combined Intravitreal Bevacizumab and Tissue Plasminogen Activator for Treatment of Retinal Vascular Diseases
پديد آورندگان :
كريمي، سعيد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , نيكخواه، همايون دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , پهلواني، پويان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , مقبولي، نسترن دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
كليدواژه :
بيماريهاي عروقي شبكيه , بواسيزوماب , فاكتور فعالكننده پلاسمينوژن بافتي
چكيده فارسي :
هدف: بررسي نقش تزريق همزمان داخل زجاجيه فاكتور فعالكننده پلاسمينوژن بافتي و بواسيزوماب براي درمان بيماريهاي عروقي شبكيه.
روش پژوهش: در اين مطالعه آيندهنگر و مداخلهاي، 19 چشم از 19 بيمار مبتلا به بيماريهاي عروقي شبكيه شامل ادم ماكولاي ديابتي، خونريزي داخل زجاجيه در اثر ديابت، انسداد وريد مركزي شبكيه (CRVO) و دژنراسيون ماكولا تحت تزريق همزمان داخل زجاجيه 50 ميكروگرم TPA و 1/25 ميليگرم بواسيزوماب قرار گرفتند. اندازهگيري حدت بينايي،B Scan وOCT براي بيماران قبل و يك ماه بعد از تزريق صورت گرفت.
يافتهها: ميانگين سني بيماران 56/8 سال بود. هشت بيمار (42/1 درصد) مرد و 11 بيمار (57/9 درصد) زن بودند. هفده چشم فاكيك (89/4 درصد) و 2 چشم سودوفاكيك (10/6 درصد) بودند. ميزان بروز جداشدگي خلفي زجاجيه براي بيماران با بيماريهاي عروقي شبكيه 57/8 درصد (11 از 19) بود. يك ماه پس از تزريق، حدت بينايي بيماران به طور معناداري افزايش (0/005=P) و ضخامت مركز ماكولا كاهش يافت (0/013=P). كاهش ضخامت مركز ماكولا در چشمهاي PVD مثبت به طور معناداري بيشتر از چشمهاي PVD منفي بود (0/014=P).
نتيجهگيري: در بيماريهاي عروقي شبكيه، تزريق همزمان داخل زجاجيه بواسيزوماب و فاكتور فعالكننده پلاسمينوژن بافتي به طور معناداري با افزايش حدت بينايي و كاهش ضخامت مركز ماكولا و ايجاد جداشدگي خلفي زجاجيه همراه بود.
چكيده لاتين :
Purpose: To evaluate the effects of combined intravitreal tissue plasminogen activator (TPA) and
bevacizumab on retinal vascular diseases.
Methods: In this prospective, interventional case series, a total of 19 eyes from 19 patients with retinal
vascular diseases, including diabetic macular edema (DME), diabetic vitreous hemorrhage (VH), central
retinal vein occlusion (CRVO), and neovascular age related macular degeneration (AMD) received combined
intravitreal TPA (50 g) and bevacizumab (1.25 mg). The measurement of best corrected visual acuity, B-scan,
and OCT was performed at the baseline and 1 month after injections.
Results: The mean age of the patients was 56.8 years. Eight patients (42.1%) were male and 11 patients (57.9%)
were female. Seventeen eyes (89.4%) were phakic and 2 eyes (10.6%) were pseudophakic. The incidence of
posterior vitreous detachment (PVD) was 57.8% (11 of 19). One month after intravitreal injections, best
corrected visual acuity (BCVA) improved (P=0.005) and central macular thickness (CMT) decreased (P=0.013)
significantly. Decrement of CMT was significantly greater in PVD positive eyes compared with PVD
negative eyes (P=0.014).
Conclusion: Combined intravitreal injection of bevacizumab and TPA was significantly related with increase
in BCVA and decrease in CMT and PVD.
عنوان نشريه :
مجله چشم پزشكي بينا
عنوان نشريه :
مجله چشم پزشكي بينا