سرشت امر سياسي در شهر خداي آگوستين

The Nature of Political Affair in Augustine’s City of God

ين مقاله ميكوشد تا با بررسـي فقراتـي اساسـي و مهـم از رسـال ه شـهر خـدا اثـر سـنت آگوستين أمت ، له برجسته مسيحي، پرتويي بر تضمنات سياسي آن بيفكند. در اينجا با توجه به رأي پيتر بورنل، كه در مقالهاي با عنوان «جايگاه سياست در شهر خداي آگوسـتين » بـه نگارش درآمده است، نشان خـواهيم داد كـه در الهيـات آگوسـتين، جـايي بـراي بحـث از «سياست» به مثابه موضوعي مستقل وجود ندارد. سياست در نظر وي، امري سلبي و مـلازم با سرشت عدمي و اينجهاني وضعيت پساهبوط است و در بهترين حالت ميتواند نمودي از حفظ امنيت و آرامش در اين سراي فاني، به عنوان منزلگاهي براي زائران «شهر خدا» باشد. آگوستين انسان را موجودي بالطبع «اجتماعي» ميداند، اما اين اجتماعيبودن به زعـم وي، در اثر «سياسيشدن» وي كه به ضرورت شرايط پساهبوط بر او رخ نموده اسـت، مخـدوش گشته است. بنابراين ، آگوستين با اعراض كامل از سنت فلسفه سياسـي يونـاني، و بـا نفـي مناسبات مدني، اينجايي و اكنوني، شهر خـداي خـود ر ا در سـاحتي غيرجسـماني ترسـيم مي .كند

This article tries to cast a new light on the political implications of Saint Augustine’s City of God. Considering Peter Burnell views as in his “the status of politics in St. Augustine’s city of god”, we will show that in Augustine’s theology there is no room to discuss “politics” as an autonomous subject. For him, politics is a matter of worldly and post Descent status. At best, politics in can be a means of maintaining peace and security at this temporal world, and as an abode for the pilgrims of “the City of God”. Though man is naturally considered as a “social being” in Augustine’s thought, he believes this feature has been faded at the result of “politicalization” which has been imposed on him by his post Descent condition. So Augustine, completely detaching from Greek tradition of political philosophy and denying of civic relations, depicts his own city of God in non-corporeal utopia.