عنوان مقاله :
تاثير كار طاقتفرسا بر كارآمدي كاركنان مديريت بحران
عنوان به زبان ديگر :
Effective factors on job stress in military personnel
پديد آورندگان :
حسين پورفرد، محمدجواد مركز تحقيقات مديريت سلامت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , بابامحمودي، عبدالرضا مركز تحقيقات مديريت سلامت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , اصغري، براتعلي مركز تحقيقات مديريت سلامت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , پاكروشن، بيژن مركز تحقيقات مديريت سلامت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , بابايي، منصور مركز تحقيقات مديريت سلامت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , رفعتي، حسن مركز تحقيقات بهداشت - پژوهشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)
كليدواژه :
استرس شغلي , كاركنان نظامي , پرسش نامه HSE
چكيده فارسي :
اهداف: كارآمدي انسانها به استعداد آنها، ابزار مورد استفاده، آموزشي كه ديدهاند و شرايط كارشان بستگي دارد. براي پيبردن به كارآمدي يك فرد بايد عملكرد وي را اندازه گيري نمود و نتيجه به دست آمده را با يك معيار مناسب مقايسه كرد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثيرات كار طاقت فرسا و حواسپرتي بر كارآمدي در كاركنان يكي از مراكز مديريت بحران شهر تهران انجام شد.
روشها: اين مطالعه از نوع پيشآزمون - پسآزمون در سال 1391 روي 68 نفر از كاركنان يكي از مراكز مديريت بحران شهر تهران انجام شد. نمونه ها بهروش نمونه گيري تصادفي ساده براي انجام آزمايش انتخاب شدند و به منظور بررسي و شناخت استعدادها و كارآيي افراد از آزمون خطزني تولوزـ پيرون استفاده شد. فرمها پس از پايان هفت مرحله آزمايش جمع آوري و تصحيح شدند. داده ها با آزمون ناپارامتري باينومينال به كمك نرمافزار SPSS 18 تحليل شد.
يافتهها: كار طاقتفرسا كارآمدي را بهشدت پايين آورد و كارآيي زنان در شرايط عادي و كار طاقتفرسا بيشتر از مردا ن بود . همچنين حواسپرتي موجب اُفت بازده شد. اثر حواسپرتي مانند اثر كار طاقتفرسا نبود و كار طاقت فرسا اثر شديدتري در مقايسه با حواسپرتي داشت.
نتيجهگيري: كار طاقت فرسا بر كارآمدي افراد تأثير دارد و بازده افراد را به حدود نصف كاهش ميدهد، اما حواسپرتي به اندازه كار طاقت فرسا سبب اُفت كارآمدي نمي شود. توصيه ميشود كه افراد در يك زمان معين به دو كار نپردازند. همچنين نبايد در محيطي مشغول بهكار شد كه به علل مختلف موجبات حواسپرتي فراهم ميشود.
چكيده لاتين :
Aims: Efficiency depends on individuals’ talent, training and also their work environment. To determine the
efficiency, one’s performance must be measure and the result should be compared to a standard measure. This
study was carried out with the aim of investigating the effects of double work and distraction on the efficiency
level among the personnel of a crisis management center in Tehran
Methods: This pretest-posttest study was performed in 2011, on 68 employees of a crisis management center in
Tehran, Iran. Samples were selected by simple randomized sampling method and Toulouse-Piéron test was
applied to verify their talent and performance. The forms were collected and checked after performing the seven
stages of the test. Data were analyzed by binominal nonparametric test using SPSS 18.
Results: Double work significantly decreased the individuals’ efficiency and efficiency was more in women at
both normal circumstances and double working. Distraction also decreased the output. The effect of distraction
was not the same as double work and double work had more severe impact on efficiency compared to
distraction.
Conclusion: Double work has impacts on efficiency and reduces the efficiency to about half, but distraction
does not decrease the efficiency as double work. Employees are suggested not to do two tasks at the same time.
They also shouldn’t work in environments that cause distraction.
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي