پديد آورندگان :
تولايي، عباس دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله عج , كريميزارچي، علي اكبر دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله عج , آثاري، شروين موسسه پژوهشگران طب و توسعه بهداشت
كليدواژه :
بستري مجدد , پرسنل نظامي , بخش روانپزشكي , هزينه بهداشت و درمان
چكيده فارسي :
مقدمه. بستري مجدد پرسنل نظامي در بخشهاي روانپزشكي، هزينه سنگيني را به سيستم بهداشت و درمان نيروهاي نظامي تحميل ميكند. اين مطالعه با هدف توصيف موارد بستري مجدد در بخشهاي روانپزشكي بيمارستانهاي بقيها...«عج» و نورافشار انجام شد.
مواد و روش كار. مطالعه حاضر بهصورت مقطعي – مشاهدهاي انجام شد. جمعيت مورد مطالعه، شامل موارد بستري مجدد روانپزشكي در طي دو سال 1380-1379 در بخشهاي روانپزشكي بيمارستانهاي بقيها...«عج» و نورافشار بودند. روش نمونهگيري سرشماري بود. بستري مجدد در مطالعه حاضر، بهصورت بستري بيش از يك بار در طي 2 سال مطالعه تعريف گرديد. دادههاي دموگرافيك شامل (سن، جنس، شغل، سطح تحصيلات و تعداد فرزندان)، سابقه روانپزشكي شامل (سابقه كيفري، مصرف سيگار، مصرف مواد مخدر، وجود استرس در زندگي از نظر شخص، تعداد داروي روانپزشكي مصرفي، سابقه روان درماني و سابقه الكتروشوك درماني) و متغيرهاي مربوط به بستري (تعداد دفعات بستري، وضعيت بيمار هنگام ترخيص، علت بستري مجدد، علت قطع دارو و تشخيص نهايي) طي يك مصاحبه توسط روانشناس ثبت گرديد.
نتايج. در طول مدت مطالعه، 669 مورد بستري مجدد پرسنل نظامي در بخشهاي روانپزشكي بيمارستانهاي مذكور ثبت شد. از اين تعداد، 88 درصد مربوط به مردان بود. ميانگين سن بيماران 36/7 سال با انحراف معيار 8/17 بود. 41 درصد بيماران تحصيلات ابتدايي داشتند. شايعترين گروه اختلالات رواني مشاهده شده در بيماران به ترتيب اختلالات خلقي (42 درصد) و پس از آن اختلالات سايكوتيك (30 درصد) بود. علت بستري مجدد در 67 درصد موارد عدم همكاري يا همكاري ضعيف بيماران در دوره پيگيري بوده است. علل قطع زود هنگام دارو در 50 درصد موارد احساس بهبودي، در 43 درصد موارد بروز عوارض جانبي، در 5 درصد موارد عدم دسترسي به دارو و در 2 درصد موارد عدم دسترسي به پزشك بود.
بحث. پيگيري دقيقتر بيماران، انجام ويزيتهاي سرپايي با فواصل كوتاهتر و بهرهگيري بيشتر از سيستم حمايتي خانواده بيماران (خصوصاً مبتلايان به اختلالات خلقي و سايكوتيك)، احتمالاً خواهد توانست به كاهش موارد بستري مجدد پرسنل و بالطبع هزينه ناشي از آن منجر شود. به منظور القاي درك بهتر از بيماري و لزوم مصرف داروها، توصيههاي مكرر، بيان مطالب به زبان ساده و استفاده همزمان از دستورات كتبي و شفاهي بهصورت همزمان توصيه ميشود.
چكيده لاتين :
Aims. Psychiatric readmission of military personnel causes additional costs to the military health systems. The aim of this study was to describe the cases of psychiatric readmissions of the military personnel in Baqiyatallah and Noorafshar hospitals.
Methods. In this observational (cross sectional) study, 669 psychiatric readmissions in Baqiyatallah and Noorafshar hospitals during two years of 2000-2001 were analyzed. Demographic data (including age, sex, job, marital status, and educational level), psychiatric history (including cigarette smoking, addiction, legal history, number of psychiatric drugs, history of psychotherapy, history of ECT, and presence of stressors in life) and readmission related variables (including last diagnosis, number of re-hospitalizations, stability of patients at discharge, cause of readmission, and cause of stopping of the drug) were registered, trough an interview between a psychologist and the patients.
Results. 88% of patients were male. Mean age of the patients was 36.7 ± 8.17 years. In 41%, educational level was primary. 56% were jobless. The most prevalent diagnosis was mood disorders (42%) following with psychosis (30%). 67% of patients were re-hospitalized because of poor compliance. Sense of improvement, side effects, no access to medications, no access to physicians were in cause of stopping the medications in 50%, 43%, 5%, and 2%.
Conclusion. Close follow up of the patients, outpatient visits with a short time interval and using family support (especially in patients with mood and psychiatric disorders) may probably decrease the rate of psychiatric re-hospitalizations, which prevents excessive costs. In order to achieve a better patient perception of the disorder and importance of using the drugs, expression and description may be used.