بررسي فراواني عفونتهاي قارچي سطحي در نيروهاي نظامي منطقه مرزي تايباد

Frequency of Superficial Fungal Infections in Military Staff of the Taibad Border Region

اهداف. نيروهاي نظامي به دليل شرايط خاص شغلي ممكن است بيش از ديگر طبقات در معرض ابتلا به عفونتهاي قارچي قرار گيرند. بررسي وضعيت عفونتهاي قارچي در نظاميان شهرها و مناطق مختلف مي‌تواند يكي از شاخصهاي ارزيابي وضعيت بهداشتي آن جوامع و مقايسه آنها با يكديگر باشد. هدف از اين مطالعه، تعيين درصد فراواني عفونتهاي قارچي سطحي در نيروهاي نظامي مستقر در شهر تايباد، در مرز ايران و افغانستان و مقايسه آن با نتايج به دست آمده از مطالعات انجام شده در ساير شهرهاي كشور، به منظور ارزيابي خطري كه اين جمعيت را تهديد مي‌كند، بوده است. روش ها. نيروهاي نظامي مستقر در شهر تايباد در دو نوبت (زمستان 1384 و تابستان 1385) از نظر ابتلا به عفونتهاي قارچي سطحي مورد معاينه قرار گرفتند و از ضايعات مشكوك موجود در سطح بدن آنها نمونه‌گيري شد. آزمايش ميكروسكوپي و كشت نمونه‌ها با روشهاي مرسوم قارچ‌شناسي انجام شد و يافته‌هاي كلينيكي و آزمايشگاهي به همراه اطلاعات فردي استخراج شده از پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها. مجموع فراواني عفونتهاي قارچي سطحي در جمعيت مورد مطالعه در طول انجام اين بررسي 6/6 درصد برآورد شد. در نوبت اول (زمستان) 14 درصد از افراد در معاينه كلينيكي داراي ضايعات مشكوك به عفونت قارچي بودند كه آزمايشهاي قارچ شناسي وجود بيماري در 21/4 درصد از آنان را تأييد كرد. در نوبت دوم (تابستان) 10/7 درصد افراد ضايعه مشكوك داشتند كه وجود بيماري در 33/3 درصد از آنها تأييد شد. پيتروسپوروزيس و تينه‌آ ورسيكالر به ترتيب با شيوع 2 درصد و 1 درصد در زمستان و تينه‌آ ورسيكالر با شيوع 3/6 درصد در تابستان تنها بيماريهاي قارچي شايع در جمعيت مورد مطالعه بودند و ساير عفونتهاي قارچي سطحي در اين افراد يافت نشد. نتيجه گيري. فراواني عفونتهاي قارچي سطحي در نيروهاي نظامي منطقه تايباد، كمتر از حد انتظار بود و با نتايج به دست آمده از مطالعات مشابه انجام شده در ساير نقاط كشور مانند بررسي بر روي ماهيگيران بوشهر، مراجعين به آزمايشگاه دانشگاه كردستان و زندانيان گيلان و كرمانشاه تفاوت قابل توجهي نداشت. اگرچه انجام مطالعه‌اي كه همه گروه‌هاي جامعه را در برگيرد ممكن است نتايج متفاوتي به دست دهد.

Introduction. Because of the special life style, the Military staffs are at high risk of fungal infections. Frequency of fungal infections in military staffs of different areas may be a suitable marker to evaluate and compare the health status of communities. The main purpose of this study was to determine the frequency of superficial cutaneous fungal infections among military staffs of Taibad, a border city between Iran and Afghanistan, and comparison of the results with that of the other sites, in order to evaluate the risks threatening the studied population. Materials and Methods. The military staffs of Taibad region were examined two times (winter and summer, 2006) for superficial cutaneous fungal infections and samples were obtained from their suspected superficial lesions. Direct microscopic examination and culture of the samples were done using common mycological methods clinical and laboratory findings were analyzed along with a questionnaire extracted personal information. Results. Frequency of fungal infections in this study was 6.6%. At the first time (winter), 14% of the examined individuals had suspected fungal lesions from which 21.4% had laboratory confirmed fungal diseases. At the second time (summer), from 10.7% of the military staff with lesions suspected to fungal diseases, 33.3% had mycological confirmed fungal infections. Pityrosporosis and tinea versicolor with 2 and 1 percent respectively in winter, and t.versicolor with 3.6% in summer were the only found fungal diseases in the studied population and there was not find any cases of the other superficial or cutaneous fungal infections. Discussion. Prevalence of superficial fungal diseases in military staff in Taibad region was less than expection and the results showed no significant differences with studies in other regions of the country like Bosheher, Kordestan, Gilan, and Kermanshah. Although, studies implicating all groups of the population may give different results.