پديد آورندگان :
قادري، جلال دانشگاه تربيت مدرس , ملكوتي، محمدجعفر سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , خاوازي، كاظم سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات خاك و آب، تهران، ايران , داوودي، محمدحسين سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات خاك و آب، تهران، ايران
كليدواژه :
هدايت الكتريكي , فسفر , سولفات , pH
چكيده فارسي :
خاك و افزايش حلاليت عناصرغذايي استفاده مي شود كه تأثير آن به اكسيداسيون در خاك هاي آهكي از گوگرد براي كاهش pH گوگرد و عوامل مؤثر بر آن (مانند رطوبت خاك) بستگي دارد. در اين پژوهش تأثير دو رژيم رطوبتي (40 و 60 درصد رطوبت اشباع) و چهار سطح گوگرد (0، 500، 1000 و 10000 كيلوگرم بر هكتار)، در سه تكرار و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي بر دو سري خرقاني و خالدار، به مدت يك سال، در درجه حرارت ثابت 25 درجه سانتي‌گراد و در آزمايشگاه مؤسسه تحقيقات خاك و آب بررسي شد. مقايسه ميانگين داده ها نشان داد كه با كاربرد گوگرد در شرايط مختلف رطوبتي pHكاهش، هدايت الكتريكي، فسفر، آهن و روي قابل استفاده، سولفات محلول خاك افزايش و بين تأثير تيمارهاي مختلف روي صفات اندازهگيري شده، اختلاف معني داري در سطح يك درصد (P<0.01) مشاهده شد. بيشترين مقدار كاهش pH، افزايش هدايت الكتريكي، آهن و روي قابل استفاده و سولفات محلول خاك با كاربرد 10000 كيلوگرم گوگرد بر هكتار بود كه اختلاف pH، هدايت الكتريكي و سولفات محلول خاك نسبت به تيمار شاهد بهترتيب در خاك خرقاني 0.38 واحد،1.72 دسي زيمنس بر متر، 2588 ميليگرم بر كيلوگرم و در 60 روز، در خاك خالدار 2.1 واحد، 3.2 دسي زيمنس بر متر، 4984 ميليگرم بركيلوگرم و در 360 روز انكوباسيون و در شرايط رطوبتي 40 درصد رطوبت اشباع بود. در سري خالدار مقدار آهن و روي قابل استفاده نسبت به تيمار شاهد به ترتيب 3.53 و 0.87 ميلي گرم بركيلوگرم افزايش يافت. در سري خرقاني و خالدار، بيشترين مقدار فسفر قابلاستفاده با كاربرد 1000 كيلوگرم گوگرد بر هكتار مشاهده شد كه اختلاف آن نسبت به تيمار شاهد به ترتيب 0.5 و 4.1 ميليگرم بر كيلوگرم بود. با افزايش مقدار گوگرد مصرفي و زمان آنكوباسيون، مقدار اكسيداسيون گوگرد كاهش و بيشترين مقدار آن با كاربرد 500 كيلوگرم گوگرد بر هكتار بود. با توجه به نتايج بهدست آمده كاربرد گوگرد تا 1000 كيلوگرم بر هكتار پيشنهاد مي شود.
چكيده لاتين :
Sulfur is mainly used to reduce soil pH and increasing nutrients availability in the calcareous soils. However, this process strongly depends on oxidation rate and its affecting factors (e.g. soil moisture content). In this research, the impacts of two soil moisture regimes (40 and 60 % of saturation) and four Sulfur levels (0, 500, 1000 and 10000 kg ha-1) inoculated with Thiobacillus bacteria on sulfur oxidation rates and some chemical soil characteristics were assessed in a complete randomized blocks design with three replications and two soil types (Kharghani and Khaldar) during one year and under constant 25 Co temperature. In this research, soil pH, electrical conductivity (EC), Phosphorus (P), Iron (Fe), Zinc (Zn) and sulfate concentration (SO42-) were measured. The results revealed that the pH adversely significantly (P<0.01) decreased with increasing sulfur amount, while EC, Fe, Zn and SO4 increased. The highest amount of pH reduction, increasing of EC, Fe, Zn and SO42-observed with application of 10,000 kg Sulfur ha-1. Finally, the respective difference for pH, EC and SO42-compared withcontrol treatment in the Khargani soil were 0.38 units, 1.72 dS m-1, 2588 mg kg-1 and 60 days’ incubation; and in khaldar soil 2.1 units, 3.2 dS m-1and 4984 mg kg-1 in 360 days’ incubation. The amount of Fe and Zn available were found 3.53 and 0.87 mg kg-1, respectively indicating significant increasing compared with control plot in Khaldar soil. The highest P content was observed 0.5 and 4.1 mg kg-1 in Khargani and khaldar soils, respectively followed by 1000 kg Sulfur ha-1 application. It is concluded that the amount of sulur oxidation decreased followed by increasing in both sulfur content and incubation period. The highest increment was observed by applying 500 kg Sulfur ha-1. According to the results, Sulfur application up to 1000 kg ha-1 is suggested.
