بررسي شيوع خود جرحي بدون خودكشي در نوجوانان و جوانان ايراني

A review on Non-Suicidal Self-Injury in Iranian Young adults and Adolescents

خود آسيب‌رساني يكي از قوي‌ترين عوامل پيش‌بيني كننده اقدام به خودكشي است و به انواع مختلف تقسيم مي‌شود. خود جرحي بدون خودكشي بخشي از اين تقسيم‌بندي است كه به‌صورت يك پديده شايع در مدارس و دانشگاه­ها درآمده است ولي وسعت درك فرايند آن نياز به بررسي­هاي بيشتري دارد. از آنجا كه تاكنون مطالعات متنوعي در نقاط مختلف كشور انجام‌شده است، بررسي دقيق­تر موضوع و جمع‌بندي نهايي در اين زمينه ضروري به نظر مي­رسد. در اين مطالعه مروري، كليدواژه‌هاي فارسي شامل؛ نوجوان، جوان، رفتار خودجرحي، خودجرحي بدون خودكشي، تحريف خود، خود آسيب‌رساني عمدي و شيوع، به همراه معادل­هاي انگليسي در پايگاه­هاي جستجوPubMed, Magiran GoogleScholar, SID، 6 مقاله انگليسي 10 مقاله فارسي به دست آمد. در نهايت 3 مقاله انگليسي و 3 مقاله فارسي بررسي شدند. نتايج مطالعات مختلف در ايران حاكي از شيوع خود جرحي بدون خودكشي بين 5/40-4/3 درصد بود.

Self-harm is one of the strongest predictions of suicide attempts which is categorized into different types. Non-suicidal self-injury attempts is a part of this division, which has become a common phenomenon in schools and universities, but the extent of understanding its process requires more investigations. Since various studies have been conducted in different parts of Iran, more detailed review on this subject and final conclusion in this regard is necessary. In this review, keywords including adolescent, young, self-injury behavior, non-suicidal self-injury, self-mutilation, deliberate self-harm and prevalence were searched through SID, Magiran, Google Scholar and PubMed sources in English and Persian languages. In this way, 6 English and 10 Persian articles were obtained. Finally, 3 English and 3 Persian articles were used. The results of various relevant studies indicated that the prevalence of non suicidal self-injury was 4.3% to 40.5% in Iran.