تاثير مداخله آموزشي بر ميزان كمردرد در كاركنان نيروي هوايي يك ارگان نظامي

The Effect of Educational Intervention on Low Back Pain among Air Force Personnel in a Military Organization

كمردرد يكي از شايع ترين و پرهزينه ترين اختلالات اسكلتي- عضلاني است. اين بيماري عامل مهم بهره گيري از خدمات درماني، دليل عمده ناتواني طولاني حين خدمت در نيروهاي نظامي است كه بر آمادگي نيروهاي نظامي و بازگشت آنها به محل كار تاثير مي گذارد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير مداخله آموزشي بر ميزان درد و ناتواني ناشي از كمردرد در كاركنان پروازي يك سازمان نظامي صورت گرفت. روش ها مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه تجربي از نوع مداخله اي قبل و بعد بود كه 106 نفر از كاركنان پروازي يك سازمان نظامي مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي مراجعه كننده به كلينيك تخصصي در سال 1394 مورد بررسي قرارگفتند. واجدين شرايط شركت در مطالعه، به طور تصادفي به دو گروه مداخله (53 نفر) و كنترل (53 نفر) تقسيم شدند. ابزارها شامل پرسشنامه ناتواني ناشي از كمردرد (Oswestry disability questionnaire) و مقياس شدت درد (VAS (Visual analog scale بود. مداخله شامل 3 جلسه آموزشي تئوري 45 دقيقه اي و 2 جلسه عملي تمرين ورزشي يك ساعته بود. گروه كنترل جز مداخله روتين درماني مداخله اي دريافت ننمود. جمع آوري داده ها در مرحله قبل از مداخله و به فاصله 3 ماه بعد از مداخله آموزشي انجام شد. در نهايت با استفاده از نرم افزار SPSS-17 تحليل انجام گرديد. يافته ها بيماراني (53 نفر از كاركنان پروازي يك سازمان نظامي) كه در گروه مداخله بودند 75 درصد در مقايسه با گروه كنترل، كاهش در مقياس شدت درد داشتند. طبق پرسشنامه ناتواني ناشي از كمردرد، بيماراني كه در گروه مداخله قرار داشتند در مقايسه با گروه كنترل، از 90 درصد كاهش در ناتواني در فعاليتهاي روزانه داشتند كه نشان دهنده بهبودي در گروه مداخله مي باشد نتيجه گيري اجراي مداخله آموزشي براي كاهش كمر درد و سطح ناتواني كاركنان پروازي يك سازمان نظامي مبتلا به كمردرد مزمن مفيد بود و به عنوان روش موثر در كنار ساير مداخلات توصيه مي گردد.

Background and Aim: Lower back pain is one of the most prevalent and costly musculoskeletal disorders. This disease is an important factor in the use of health care, and a major reason for the long term disability in military forces, which affects the readiness of personnel and their return to work. The aim of this study was to determine the effect of educational intervention on the amount of pain and disability caused by low back pain in military personnel of an Air force organization. Methods: This study was a quasi-experimental study. One hundred six Air force personnel from a military organization with a non-specific chronic low back pain referred to a specialized clinic in 2015 were surveyed. The eligible participants in the study were randomly divided into two intervention (53) and control (53) groups. Instruments included the Oswestry Disability Questionnaire and the Visual Analog Scale (VAS). The training sessions consisted of three sessions of 45-minute theory and two sessions of one-hour exercise sessions. The control group received only therapeutic routine intervention. The data were collected in the pre-intervention stage within three months after the intervention, and then were analyzed using SPSS 17 software. Results: Patients (53 personnel of a military organization) in the intervention group had a 75% reduction in severity of pain compared with the control group. According to the low back pain disability questionnaire, the patients in the intervention group had 90% reduction in disability in daily activities compared with the control group, indicating an improvement in the intervention group (P <0.001). Conclusion: Implementation of educational intervention to reduce back pain and level of disability of Air force staff of a military organization with chronic back pain is recommended as an effective method along with other interventions