رابطه ميان سرمايه فكري با بهره وري منابع انساني و عملكرد شغلي از ديدگاه كاركنان يك بيمارستان نظامي

The Relationship between Intellectual Capital with Human Resource Productivity and Job Performance from the Viewpoint of the Military Hospital Staff

زمينه و هدف افزايش بهره وري و عملكرد شغلي يك دغدغه اصلي براي مديران است. سرمايه فكري مي تواند بستري مناسب براي افزايش بهره وري منابع انساني و عملكرد شغلي فراهم كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين سرمايه فكري با بهره وري منابع انساني و عملكرد شغلي از ديدگاه كاركنان يك بيمارستان نظامي مي باشد. روش ها جامعه آماري شامل كاركنان يك بيمارستان نظامي در شهر تهران در سال 1397 مي باشد. تعداد 253 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي سرمايه فكري Bontis، بهره وري Taylor & Brent و عملكرد شغلي Patterson استفاده شد. پايايي و روايي ابزار اندازه گيري با روش هاي آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي تاييدي صورت گرفت. تحليل داده ها با روش مدل سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار Lisrel انجام شد. يافته ها سرمايه فكري تاثير مثبت و معناداري بر بهره وري منابع انساني (β=0.512, t=4.415) و عملكرد شغلي كاركنان (β=0.831, t=5.510).دارد. علاوه براين، هريك از مولفه هاي پيش بين سرمايه فكري شامل ساختاري، انساني و رابطه اي به طور مثبت و معنادار متغيرهاي ملاك يعني بهره وري منابع انساني و عملكرد شغلي را پيش بيني مي كند. در ميان مولفه هاي سرمايه فكري، سرمايه انساني و سرمايه ساختاري به ترتيب بيشترين همبستگي را با بهره وري منابع انساني و عملكرد شغلي دارند. نتيجه گيري بهبود وضعيت سرمايه فكري و ابعاد آن (ساختاري، انساني و رابطه اي) مي تواند منجر به افزايش بهره وري نيروي انساني و عملكرد شغلي شود. مديران بيمارستان با متناسب كردن شرح شغل و شرايط احراز شغل مي توانند موجب به وجود آمدن احساس ارزشمند بودن در كاركنان شوند. يافته هاي اين پژوهش مفاهيم نظري و بينش براي مديران فراهم مي كند.

Background and Aim: Increasing productivity and job performance is a basic concern for managers. Intellectual capital can provide proper context for human resource productivity and job performance enhancement. The purpose of the present study is to determine the relationship between intellectual capital with human resource productivity and job performance. Methods: The statistical population includes staff of a military hospital in Tehran, Iran in 2018. A total of 253 people were selected using a simple random sampling method. In order to collect data, intellectual capital (Bontis), productivity (Taylor and Brent) and Paterson's job performance questionnaires were used. The reliability and validity of instruments were measured using Cronbach's alpha and CFA. Data analysis was performed using structural equation modelling method with Lisrel software. Results: Intellectual capital has a positive and significant effect on human resource productivity (β=0.512, t=4.415) and job performance (β=0.831, t=5.510). Furthermore, all predictive factors of intellectual capital positively and significantly predict the criterion variable i.e. human resource productivity and job performance. Among intellectual capital elements, human capital and structural capital respectively has the strongest correlation with human resource productivity and job performance. Conclusion: Improvement of intellectual capital and its dimensions (structural, human and relational capital) can lead to enhancement of human resource productivity and job performance. Hospital managers may make staff feel worthy by coordinating job descriptions and job qualifications. The findings of this study provide theoretical implications and insights for hospital managers