تاثير pH، ملاس چغندر قند، ويتامين‌هاي گروه B و مواد تنظيم‌كننده‌ رشد بر رشد رويشي ميسليوم قارچ شيتاكه ( edodes (Lentinula روي عصاره غلات

اولين گام در صنعت پرورش قارچ، توليد ميسليوم است. با توجه به اثر نوع محيط كشت بر رشد ميسليومي، اهميت انتخاب محيط كشت مناسب براي تكثير كشت‌هاي خالص جهت توليد اسپان، كمتر از انتخاب سويه براي توليد محصول نيست. بنابراين در اين تحقيق چهار آزمايش مختلف جهت ارزيابي اثر pH، ملاس چغندر قند، ويتامين‌هاي گروهB و تنظيم‌كننده‌هاي رشد به منظور القاي حداكثر رشد ميسليوم قارچ شيتاكه (Lentinula edodes) روي عصاره‌هاي غلات طراحي شد. نتايج اختلاف معنا‌داري را بين تيمارها و اثرات متقابل آنها نشان داد. در مجموع، قارچ مورد مطالعه بالاترين سرعت رشد ميسليومي (4/10 ميليمتر در روز) را در عصاره سورگوم با 5/4pH= به‌دست آورد. با وجود اين، محيط كشت مالت اكستركت آگار با 6 pH= كمترين ميزان رشد (6/7 ميلي‌متر در روز) را القا كرد. علاوه‌ بر ‌اين، غني‌سازي محيط كشت با ملاس باعث كاهش ميزان رشد رويشي شد. در اين تحقيق، كمترين ميزان رشد در عصاره ذرت غني‌شده با 3 گرم در ليتر ملاس (8/5 ميلي‌متر در روز) اتفاق افتاد. از سوي ديگر، عصاره سورگوم غني‌شده با 25/0 ميلي‌گرم در ليتر تيامين ((B1 (9/12 ميلي‌متر در روز) و عصاره گندم غني شده با 1 ميلي‌گرم در ليتر نيكوتينيك اسيد ((B3 (3/8 ميلي‌متر در روز) به ‌ترتيب بيشترين و كمترين ميزان رشد را القا كردند. به علاوه، عصاره سورگوم غني‌شده با 1 ميلي‌گرم در ليتر 2,4-D (1/15 ميلي‌متر در روز) بيشترين رشد ميسليومي و عصاره گندم غني‌شده با 10 ميلي‌گرم در ليتر IAA (15/9 ميلي‌متر در روز)كمترين ميزان رشد گشت.