بررسي مقايسه‌اي علائم اختلال استرسي پس از ضايعه رواني و پيامدهاي منفي زندگي در زنان باردار مبتلا و غير مبتلا به استفراغ بدخيم دوران بارداري

Comparative evaluation of posttraumatic stress symptoms and negative life outcomes in pregnant women with and without hyperemesis gravidarum

مقدمه: استفراغ بدخيم بارداري معمولاً با استرس­هاي شديد فيزيكي و روحي رواني همراه است. اين نوع استفراغ مي­تواند با عوارض و كاهش كيفيت زندگي توأم گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي سندرم اختلال استرسي پس از ضايعه رواني در مادران باردار مبتلا و غير‌ مبتلا به استفراغ بدخيم دوران بارداري انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه تحليلي و مورد - شاهدي در سال 94-1393 بر روي 350 مادر باردار مبتلا به استفراغ بدخيم بارداري و 350 مادر باردار غير‌ مبتلا به استفراغ بدخيم بارداري مراجعه كننده به درمانگاه‌ها و بيمارستان‌هاي تأمين اجتماعي مشهد انجام شد. جمع‌آوري اطلاعات از طريق مصاحبه با مادران و تكميل پرسشنامه­هاي استاندارد IES15 و PTSS10 و ارزيابي پيامدهاي منفي زندگي صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون‌هاي آماري تي مستقل، مربع كاي، آزمون دقيق فيشر و من ويتني يو انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته­ها: ميانگين نمره اختلال استرسي پس از ضايعه رواني تهوع و استفراغ در دو گروه مورد و شاهد به ترتيب 4±138 و 3±28 بود كه بر اساس آزمون تي مستقل اختلاف آماري معناداري داشت (001/0>p). تفاوت معناداري در پيامدهاي منفي زندگي خصوصاً در زمينه اقتصادي، زناشويي، حرفه‌اي و همچنين سلامت فيزيكي و رواني در گروه مورد و شاهد وجود داشت (05/0p<). نتيجه‌گيري: مادران باردار مبتلا به تهوع و استفراغ بدخيم بارداري خطر بيشتري جهت ابتلاء به اختلال استرسي پس از ضايعه رواني و پيامدهاي منفي زندگي دارند، لذا مديريت و كنترل مناسب اين بيماران امري ضروري به نظر مي­رسد

Introduction: Hyperemesis gravidarum is often accompanied by severe physical and mental stress. This type of vomiting can lead to complication and reducing the quality of life. This study was performed with aim to assess posttraumatic stress symptoms (PTSS) in pregnant women with and without Hyperemesis gravidarum. Methods: This case-control study was performed on 350 pregnant women with Hyperemesis gravidarum and 350 pregnant women without Hyperemesis gravidarum who referred to the clinics and hospitals of Taamin Ejtemaee of Mashhad in 2014-2015. Data was collected through interview with mothers and completing the standard questionnaires of IES15 , PTSS10 and evaluation of negative life outcomes. Data were analyzed by SPSS software (version 20) and independent t-test, Chi-square, Fisher's exact test and U Mann-Whitney test. P<0.05 was considered significant. Results: The mean PTSS scores in case and control groups were 138±4 and 28±3, respectively, that independent t-test showed that the difference was statistically significant (P <0.001). Also, significant difference was found between case and control groups in terms of negative life outcomes especially regarding financial issues, marital status, professional issues, as well as regarding psychological and physical well-being (P<0.05). Conclusion: Pregnant women with Hyperemesis gravidarum are at more risk for developing PTSS and negative life outcomes compared to healthy pregnant women, so management and control of these patients seems to be necessary.