تلقي شهروندان از كوچه خوب و معيارهاي شكل دهنده آن، مطالعه موردي شهروندان تهراني

The attitudes of cities regarding good street attributes

خوب بودن يكي از معيارهاي پاسخ دهندگي كيفي مكان هاي همگاني شهر از جمله كوچه ها است. شاخص‌ها و متغيرهاي خوب بودن بر حسب شرايط محيطي: ويژگي هاي و ديد گاه متفاوت است. شناخت اين شاخص ها مي تواند در تصميم سازي براي ارتقاء كيفيات محيطي موثر باشد . ديد گاه شهروندان از ويژگي هاي كوچه خوب يكي از مهمترين عوامل تاثيرگذار بر تصميم گيري است. هدف از اين گفتار بيان معيارهاي كوچه خوب از نگاه شهروندان و شناسايي شاخصه هاي كيفيات محيطي موثر در فرآيند طراحي شهري است, كه از طريق يك پژوهش در مناطق 22 گانه تهران بدست آمده است. شاخص هاي اوليه جمع آوري شده از پاسخ برگ ها 49 مورد بود.طي فرآيندي با تكيه بر "نظريه زمينه مداري" در مرحله اول به 20 مورد و در نهايت به 7 مورد تقليل يافته و دسته بندي شده‌اند. بر ميناي اين شاخص هاي هفت گانه گزينه هاي شهروندان نسبت به هنجار خوب بودن و ارتباط آنها با جايگاه اجتماعي-فرهنگي و بوم‌شناختي آنها ملوم‌شد.از ميان 7 شاخص تهايي:پراكنش دو شاخص آسايش پياده‌ها و قابليت استفاده براي همگان عتصر مسلط ترجيهي در اكثريت قريب به اتفاق مناطق بوده است. بدين ترتيب با تكبه بر تلقي شهروندان از كوچه خوب آسايش پياده‌ها و قابليت استفاده براي همگان تعميم پذيرترين هنحارهاي كيفيات محيطي براي ساماندهي يا طراحي فضاهاي همگاني: به ويژه كوچه» در شهر تهران مي باشند.