مدل مناسب آماد و پشتيباني در فرماندهي مشترك منطقه‌اي در فضاي نبرد آينده

مقابله با تهديدات جنگ هاي آتي، نيازمند شناخت فضاي نبرد آينده و استفاده از تمام ظرفيت ها و مؤلفه هاي قدرت ملي مي‌باشد. در چنين شرايطي عمليات هاي مشترك مي‌تواند با بهره گيري از كليه ظرفيت‌هاي موجود، باعث افزايش بهره وري و اثربخشي راهبردها و راه كنش‏ها شود. امروزه يكي از نقاط ضعف حتي ارتش هاي بزرگ جهان، بخش لجستيك يا آماد و پشتيباني است. به عبارت ديگر، اين بخش هنوز نتوانسته نسبت به ساير بخش ها، سرعت عمل و انعطاف پذيري خود را بالا برد. مسأله اصلي اين پژوهش، فقدان مدل آماد و پشتيباني در فرماندهي مشترك منطقه‌اي در سطح كشور در فضاي نبرد آينده مي‌باشد. اين تحقيق از نوع كاربردي است كه به روش توصيفي تحليلي  با رويكرد آميخته انجام شد. جامعه آماري تحقيق شامل افسران ارشد، صاحب‌نظران و استادان دانشگاه‌هاي آجا در رسته‌هاي مرتبط با آماد و پشتيباني بوده و حجم نمونه 78 نفر تعيين و نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند به روش خوشه‌اي انجام شد و تعداد 13 نفر از جامعه آماري براي مصاحبه برگزيده شدند. ضريب پايايي پرسشنامه (779/0) محاسبه گرديد و پرسشنامه محقق ساخته پيش آزمون شد. نتايج تحقيق گوياي نوع مناسب ارتباط هر يك از ابعاد آمادوپشتيباني و  فرماندهي مشترك منطقه‌اي با يكديگر است. به عنوان نمونه، خبرگان آمادوپشتيباني با درنظر گرفتن فضاي نبرد آينده اكثراً معتقدندكه quot;نوع فرماندهي quot; مناسب در هريك از ابعاد ترابري (%66.7)، خدمات آماد (%59)، نگهداري و تعمير (%66.7)، خدمات ساختماني و اموركارگري (53.8%) به صورت فرماندهي كامل، اما در بعد تخليه و بستري كاركنان (59%)، فرماندهي عملياتي مي‌باشد.