ارزيابي معيارهاي مكان‌گزيني پادگان‌هاي نظامي بر اساس راهبردهاي پدافند غيرعامل در برابر تهديدات احتمالي آينده (مطالعه موردي: پادگان صفرپنج كرمان)

مطالعات پدافند غيرعامل يك فرآيند راه گشا است كه در آن از فن هاي تحليل و امتيازدهي متنوعي جهت فراهم سازي بستر تصميم گيري آگاهانه استفاده مي شود. در واقع هدف اصلي تحقيق ارزيابي معيارهاي مكان گزيني پادگان نظامي صفر پنج كرمان با تأكيد بر پدافند غيرعامل، از ديدگاه كارشناسان نظامي هست. نوع تحقيق كاربردي و روش آن توصيفي تحليلي است. اطلاعات و داده هاي مورد نياز با استفاده از روش هاي اسنادي و ميداني (پرسشنامه) جمع آوري شده است. جامعه آماري شامل 20 كارشناس نظامي كه در پادگان صفر پنج كرمان خدمت مي كنند، مي باشند كه با استفاده از تكنيك دلفي به‌طور تصادفي انتخاب ‌شده‌اند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS، از آزمون آماري كلموگوروف اسميرنوف و آزمون تي تك نمونه اي و همچنين جهت اولويت بندي و ضريب اهميت معيارها از تكنيك DEMATEL با استفاده از نرم افزار Excel استفاده شده است. يافته هاي تحقيق با توجه به آزمون تي تك نمونه اي نشان مي دهد كه پادگان صفر پنج كرمان وضعيت مطلوبي از لحاظ ارزيابي ابعاد مكان گزيني با تأكيد بر پدافند غيرعامل در پادگان صفر پنج كرمان دارند. همچنين از بين ارزيابي معيارهاي مكان گزيني پادگان نظامي با تأكيد برپدافند غيرعامل از ديدگاه كارشناسان نظامي شاخص دسترسي، با مقدار 15.795بيشترين تعامل و شاخص امنيت با مقدار 14.211 كمترين تعامل، شاخص طبيعي جغرافياييزيست‌محيطي بامقدار 0.24 مؤثرترين عامل و شاخص كالبدي فضايي با مقدار 0.208تأثيرپذيرترين عامل هستند.