پديد آورندگان :
كريمي، فاطمه زهرا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبت مبتني بر شواهد - گروه مامايي ، مشهد، ايران , بخشي، محدثه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد قوچان - دانشكده پرستاري و مامايي، قوچان، ايران , دادگر، سلمه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي، مشهد، ايران , ملكي ساقوني، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - كميته تحقيقات دانشجويي، مشهد، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: واژينيت تريكومونايي، شايع‌ترين بيماري غير‌ويروسي قابل انتقال از راه جنسي و مترونيدازول مؤثرترين داروي آن است كه همانند ساير داروهاي صناعي داراي اثرات نامطلوب ميباشد. از آنجا كه گياهان دارويي عوارض جانبي كمتر و مقبوليت بيشتري در ميان اكثر مردم دارند، مطالعه حاضر با هدف مروري بر گياهان ضد تريكوموناس واژيناليس و اثرات درماني آنها انجام شد.
روش‌كار: در اين مطالعه مروري، بانكهاي اطلاعاتي Scopus، Pubmed، Medline، Google Scholar، SID، Iran Medex و Magiran توسط كليد واژه هايي مانند tricomona vaginalis،complementary و herbal medicine و معادل فارسي آنها نظير تريكوموناس واژيناليس، گياهان دارويي و درمانهاي مكمل، در فاصله سال‌هاي 2017-1976 براي شناسايي مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفتند. تمام مطالعات كارآزمايي in vivo و in vitro وارد مطالعه شدند. در جستجوي اوليه 120 مقاله يافت شد كه در نهايت 25 مقاله مورد نقد و بررسي قرار گرفتند.
يافته‌ها: مطالعات بررسي شده در اين مرور، بيان‌گر مؤثر بودن برخي تركيبات گياهي (آويشن شيرازي، سير اسطوخودوس، اكاليپتوس، مورد) بر مهار رشد انگل تريكوموناس واژيناليس بودند، اما مطالعات انساني بيشتر براي كاربردي شدن آنان در درمان واژينيت تريكومونايي مورد نياز است.
نتيجه‌گيري: علي‌رغم اثرات مفيدگياهان دارويي در درمان تريكومونا واژيناليس، از آنجا كه عمده مطالعات in vitro بودند، كاربرد اين گياهان نيازمند مطالعات in vivo بيشتري است تا گامي مؤثر در جهت شناسايي هرچه بيشتر درمانهاي طبيعي به عنوان روش كم‌هزينه، كم‌خطر و در دسترس برداشته شود، لذا استفاده از نتايج اين مطالعه بايد با احتياط صورت گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction and Objectives: Trichomonas vaginitis is the most common non-viral disease transmitted through sexual contact. Metronidazole is the most effective medication that has the same adverse effects as other synthetic drugs. Since medicinal plants have less side effects and more popularity among most people, this study was conducted to review the effects of anti-trichomonas vaginalis plants and their therapeutic effects.
Materials and Methods: Persian and English databases, including PubMed, Medline, Scopus, Google Scholar, SID, IranMedex, and Magiran were searched for articles published between 1976 and 2017 using keywords such as ‘Trichomonas vaginalis’, ‘complementary therapies’ and ‘medicinal plants’ and their Persian equivalents. All the relevant in vivo and in vitro trials were included in the study. Overall, 120 papers were retrieved, 25 of which were critically reviewed.
Results: The articles reviewed in this study showed that some herbal compounds (e.g., Zataria multiflora Boiss, Allium staivum, Lavandula stoechas, Eucalyptus, and Myrtus communis)are effective in inhibiting the growth of Trichomonas vaginalis, but further human studies are needed to apply them to the treatment of Trichomonas vaginitis.
Conclusion: In spite of the beneficial effects of medicinal herbs on the treatment of Trichomonas vaginitis, since most of the studies were in vitro, the application of these plants requires more in vivo studies to take an effective step towards recognizing natural, low-cost, low-risk, and more accessible treatments.Therefore, the results of this study should be used with caution.
